Osoba, która wynajmuje mieszkanie cudzoziemcowi bez wymaganych dokumentów i wiedząc o jego nielegalnym pobycie, może być oskarżona na podstawie tego artykułu, nawet jeśli nie czerpie z tego korzyści finansowych.

Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisu dotyczącego umożliwienia lub ułatwienia pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wbrew przepisom, warto rozważyć kilka kluczowych argumentów i strategii obrony.

1. **Brak zamiaru osiągnięcia korzyści**: Można podnieść argument, że nie istniał zamiar osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Należy przedstawić dowody na to, że działania oskarżonego były motywowane chęcią pomocy osobie, a nie zysku. Świadkowie mogą potwierdzić, że sprawca działał w dobrej wierze.

2. **Niezrozumienie przepisów**: Obrona może opierać się na tezie, że oskarżony nie posiadał pełnej wiedzy na temat przepisów dotyczących pobytu cudzoziemców. Warto przedstawić dowody na niewłaściwe lub mylące informacje, które mogły wpłynąć na decyzje oskarżonego.

3. **Okoliczności łagodzące**: Należy wskazać na wszelkie okoliczności, które mogą łagodzić odpowiedzialność karną, takie jak brak wcześniejszej karalności, współpraca z organami ścigania, czy sytuacja życiowa oskarżonego, która mogła wpłynąć na jego decyzje.

4. **Brak szkodliwości społecznej czynu**: Można argumentować, że czyn nie wywołał negatywnych skutków społecznych. Warto złożyć dowody na to, że pobyt cudzoziemca nie stanowił zagrożenia dla porządku publicznego ani bezpieczeństwa.

5. **Wniosek o nadzwyczajne złagodzenie kary**: W przypadku, gdy oskarżony nie osiągnął korzyści majątkowej, można wnioskować o nadzwyczajne złagodzenie kary zgodnie z § 2. Warto przedstawić sądowi okoliczności, które mogą uzasadniać odstąpienie od wymierzenia kary, takie jak trudna sytuacja rodzinna czy zdrowotna oskarżonego.

Podsumowując, skuteczna obrona powinna koncentrować się na wykazaniu braku zamiaru przestępczego, nieświadomości przepisów, okoliczności łagodzących oraz na podkreśleniu braku szkodliwości społecznej czynu.

Na podstawie podanego przepisu prawnego, oto pięć realistycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dokumenty dotyczące przekroczenia granicy**: W celu udowodnienia, że dana osoba umożliwiła pobyt innej osobie w Polsce wbrew przepisom, można przedstawić dokumenty dotyczące przekroczenia granicy, takie jak paszporty, wizy, zeznania z kontroli granicznej lub inne oficjalne dokumenty potwierdzające nielegalny pobyt.

2. **Świadectwa świadków**: Zeznania osób, które były świadkami działań sprawcy, mogą stanowić silny dowód. Świadkowie mogą opisać, w jaki sposób sprawca umożliwił lub ułatwił pobyt innej osobie, na przykład poprzez wynajęcie mieszkania, udostępnienie transportu lub pomoc w uzyskaniu fałszywych dokumentów.

3. **Nagrania lub materiały wideo**: Jeśli sprawca był nagrywany podczas działania, które można interpretować jako umożliwienie pobytu wbrew przepisom (np. transport osób przez granicę, udostępnianie lokalu do zamieszkania), takie materiały mogą służyć jako dowód w sprawie.

4. **Przelewy bankowe lub inne dowody finansowe**: W przypadku podejrzenia, że sprawca osiągnął korzyść majątkową z tytułu umożliwienia pobytu, można przedstawić dowody finansowe, takie jak wyciągi bankowe, które pokazują przelewy związane z wynajmem mieszkań, opłatami za transport lub innymi usługami, które mogłyby świadczyć o zarobku.

5. **Raporty organów ścigania**: Oficjalne raporty z działań policji, służb granicznych lub innych organów ścigania, które dokumentują interwencje związane z nielegalnym pobytem, mogą dostarczyć istotnych dowodów na to, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa umożliwiła lub ułatwiła innej osobie pobyt w Polsce wbrew przepisom.

1. **Dowód zeznania świadka**: Świadek, który potwierdzi, że osoba oskarżona nie miała żadnej intencji ani możliwości osiągnięcia korzyści majątkowej w związku z udzieleniem pomocy innej osobie. Może to być np. znajomy lub członek rodziny, który był świadkiem sytuacji i może opisać motywacje oskarżonego.

2. **Dokumentacja finansowa**: Analiza kont bankowych oskarżonego, która wykazuje brak jakichkolwiek transakcji finansowych związanych z osobą, której pobyt został ułatwiony. Brak dowodów na przepływy finansowe mogą wskazywać na brak zamiaru osiągnięcia korzyści.

3. **E-mail lub wiadomości tekstowe**: Wymiana wiadomości, w której oskarżony informuje osobę, której pobyt został ułatwiony, że nie oczekuje żadnej zapłaty ani korzyści w zamian za pomoc. Takie komunikaty mogą sugerować, że działanie oskarżonego miało charakter altruistyczny.

4. **Ekspertyza biegłego**: Opinie specjalisty ds. migracji lub prawa, który potwierdzi, że działania oskarżonego nie miały na celu ułatwienia nielegalnego pobytu, lecz były zgodne z przepisami prawa, np. pomoc w złożeniu wniosku o azyl lub innego legalnego dokumentu.

5. **Dowód z nagrania wideo**: Nagranie, na którym widoczne jest, że oskarżony informuje osobę o jej prawach i obowiązkach, a także o legalnych sposobach na pozostanie w Polsce. Takie nagranie może sugerować, że oskarżony działał w dobrej wierze i nie miał zamiaru naruszać przepisów.