kodeks karny wykonawczy

Część ogólna

Oddział 1. Wykonywanie orzeczeń

Art. 9Wykonalność orzeczeń

§ 1. Postępowanie wykonawcze wszczyna się bezzwłocznie, gdy orzeczenie stało się wykonalne. § 2. Wyrok oraz postanowienia wydane w trybie art. 420 uzupełnienie wyroku Kodeksu postępowania karnego, dotyczące przepadku albo dowodów rzeczowych, stają się wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 3. Postanowienie w postępowaniu wykonawczym staje się wykonalne z chwilą wydania, chyba że ustawa stanowi inaczej lub sąd wydający postanowienie albo sąd powołany do rozpoznania zażalenia wstrzyma jego wykonanie. Odmowa wstrzymania wykonania postanowienia nie wymaga uzasadnienia. § 4. Złożenie wniosku o wydanie postanowienia w postępowaniu wykonawczym nie wstrzymuje wykonania orzeczenia, którego wniosek dotyczy, chyba że sąd właściwy do rozpoznania wniosku, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, postanowi inaczej. Odmowa wstrzymania wykonania orzeczenia nie wymaga uzasadnienia. § 5. W posiedzeniu w przedmiocie wstrzymania wykonania orzeczenia, którego dotyczy wniosek o wydanie postanowienia w postępowaniu wykonawczym, ma prawo wziąć udział prokurator, jeżeli wstrzymanie wykonania orzeczenia skutkowałoby zwolnieniem skazanego z aresztu śledczego lub zakładu karnego. Posiedzenie wyznacza się niezwłocznie. § 6. Jeżeli prokurator oświadczy, najpóźniej na posiedzeniu po ogłoszeniu postanowienia o wstrzymaniu wykonania orzeczenia, o którym mowa w § 5, że sprzeciwia się wstrzymaniu wykonania orzeczenia, postanowienie o wstrzymaniu wykonania orzeczenia staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. § 7. Na postanowienie o wstrzymaniu wykonania orzeczenia prokuratorowi przysługuje zażalenie. § 8. Zażalenie, o którym mowa w § 7, podlega rozpoznaniu w terminie 7 dni od daty wpływu do sądu wyższej instancji.
Komentarz
Przykład
Brak zastosowania
Dowody za
Dowody przeciw
** Artykuł reguluje zasady dotyczące postępowania wykonawczego, zapewniając szybkie wdrożenie orzeczeń sądowych. W szczególności, podkreśla rolę prokuratora w postępowaniu oraz możliwość wstrzymania wykonania orzeczenia, co może być kluczowe w przypadkach, gdy decyzje sądu mogą prowadzić do uwolnienia skazanych.\n\n**
** Po wydaniu wyroku skazującego, skazany wnosi o wstrzymanie wykonania kary. Prokurator uczestniczy w posiedzeniu, gdzie sprzeciwia się wstrzymaniu, co skutkuje, że wyrok staje się wykonalny. Skazany pozostaje w areszcie, a jego zażalenie na decyzję prokuratora jest rozpatrywane w ciągu 7 dni.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem postanowień dotyczących postępowania wykonawczego, warto rozważyć kilka praktycznych kroków.

1. **Wstrzymanie wykonania orzeczenia**: Kluczowym krokiem jest złożenie wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia. Warto jednak pamiętać, że złożenie takiego wniosku nie wstrzymuje automatycznie wykonania orzeczenia, dlatego dobrze jest w nim argumentować szczególne okoliczności, które mogłyby uzasadniać wstrzymanie.

2. **Odpowiednie uzasadnienie**: Przygotowując wniosek, należy skupić się na merytorycznym uzasadnieniu, dlaczego wykonanie orzeczenia powinno być wstrzymane. Może to obejmować np. niebezpieczeństwo naruszenia praw strony, zmiany w okolicznościach sprawy czy też dowody, które mogą wpłynąć na wynik sprawy.

3. **Obecność prokuratora**: Warto wziąć pod uwagę, że na posiedzeniu w sprawie wstrzymania wykonania orzeczenia ma prawo być obecny prokurator. Należy być przygotowanym na jego ewentualny sprzeciw i mieć gotowe argumenty, które mogą przekonać sąd o zasadności wstrzymania wykonania.

4. **Zażalenie**: W przypadku odmowy wstrzymania wykonania orzeczenia, możliwe jest złożenie zażalenia. Należy jednak pamiętać o terminie 7 dni na jego złożenie. Warto przygotować się na przedstawienie nowych dowodów lub argumentów, które mogą być przekonywujące dla sądu wyższej instancji.

5. **Monitorowanie postanowień**: Ważne jest, aby na bieżąco monitorować wszelkie postanowienia sądu oraz działania prokuratora. Reagowanie na ich decyzje i ewentualne składanie dalszych wniosków może pomóc w ochronie interesów strony.

Podejmując powyższe kroki, można zwiększyć szanse na skuteczną obronę przed zastosowaniem postanowień w postępowaniu wykonawczym.
Na podstawie wskazanego artykułu prawnego, poniżej przedstawiam pięć realistycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dokumentacja sądowa**: Kopie wyroków oraz postanowień sądowych dotyczących sprawy, w tym daty ich wydania i uprawomocnienia. Te dokumenty potwierdzają, że orzeczenie stało się wykonalne i że postępowanie wykonawcze powinno zostać wszczęte.

2. **Protokół posiedzenia sądowego**: Protokół z posiedzenia, na którym rozpatrywano wniosek o wstrzymanie wykonania orzeczenia. Protokół powinien zawierać informacje o obecności prokuratora oraz jego ewentualnym sprzeciwie wobec wstrzymania wykonania orzeczenia, co jest kluczowe dla ustalenia zasadności dalszych działań wykonawczych.

3. **Oświadczenie prokuratora**: Pisemne oświadczenie prokuratora złożone na posiedzeniu, w którym wyraża on sprzeciw wobec wstrzymania wykonania orzeczenia. Oświadczenie to jest istotne, ponieważ potwierdza, że wstrzymanie wykonania postanowienia nie miało miejsca, a postanowienie stało się wykonalne.

4. **Pisemne wnioski stron**: Wnioski złożone przez strony postępowania, w tym wnioski o wstrzymanie wykonania orzeczenia oraz ich uzasadnienia. Dowody te mogą być użyte do analizy, czy wnioski były zgodne z przepisami oraz czy strona miała podstawy do ich złożenia.

5. **Zeznania świadków**: Zeznania świadków, którzy mogą potwierdzić okoliczności związane z wykonaniem orzeczenia lub jego wstrzymaniem. Świadkowie mogą być w stanie dostarczyć informacji o tym, jakie skutki miało wykonanie lub wstrzymanie wykonania orzeczenia na sytuację stron postępowania.

Wszystkie powyższe dowody mogą być kluczowe w ustaleniu, czy postępowanie wykonawcze zostało wszczęte zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz czy decyzje sądu były prawidłowe.
Na podstawie przedstawionego artykułu prawnego, oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisów dotyczących postępowania wykonawczego w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dowód w postaci zaświadczenia o braku daty uprawomocnienia wyroku** – Przedstawienie dokumentu, który potwierdza, że wyrok nie stał się jeszcze prawomocny, co uniemożliwia wszczęcie postępowania wykonawczego.

2. **Dowód w postaci opinii biegłego** – Ekspertyza specjalisty, która wskazuje, że w danej sprawie istnienie okoliczności wyjątkowych (np. zdarzenia losowe, które miały wpływ na wykonanie orzeczenia) uzasadnia wstrzymanie wykonania, mimo że formalnie nastąpiło jego ogłoszenie.

3. **Dowód w postaci oświadczenia stron** – Świadectwo lub pismo od stron postępowania, w którym wyrażają one zgodę na wstrzymanie wykonania orzeczenia, co może sugerować brak konieczności jego natychmiastowego wdrożenia.

4. **Dowód w postaci dokumentacji związanej z postępowaniem apelacyjnym** – Złożenie wniosku o apelację, który znajduje się w toku rozpatrywania, co wskazuje na to, że postępowanie wykonawcze jest przedwczesne i może być niezasadne do czasu rozpatrzenia apelacji.

5. **Dowód w postaci protokołu z posiedzenia sądowego** – Protokół, w którym sąd wskazuje na wątpliwości dotyczące wykonalności orzeczenia lub okoliczności sprawy, co może podważać zasadność natychmiastowego wszczęcia postępowania wykonawczego.

Te dowody mogą posłużyć do wykazania, że zastosowanie przepisów dotyczących postępowania wykonawczego w konkretnej sprawie nie jest zasadne, biorąc pod uwagę okoliczności i stan prawny.
Rozdział I. Zakres obowiązywania Rozdział II. Organy postępowania wykonawczego Rozdział III. Skazany Oddział 1. Wykonywanie orzeczeń Oddział 2. Postępowanie przed sądem Oddział 3. Postępowanie egzekucyjne Rozdział V. Nadzór penitencjarny Rozdział VI. Zatarcie skazania Rozdział VII. Uczestnictwo społeczeństwa w wykonywaniu orzeczeń, pomoc w społecznej readaptacji skazanych oraz Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej Oddział 1. Przepisy ogólne Oddział 2. Rozpoczęcie dozoru elektronicznego Oddział 2a. Warunki i tryb orzekania o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego Oddział 3. Obowiązki i prawa skazanego Oddział 4. Czynności podmiotów wykonujących dozór elektroniczny Oddział 5. Zakończenie dozoru elektronicznego Rozdział VIII. Grzywna Rozdział IX. Kara ograniczenia wolności Oddział 1. Cele wykonywania kary Oddział 2. Zakłady karne Oddział 3. Wykonywanie kary i jej indywidualizacja Oddział 4. Prawa i obowiązki skazanego Oddział 5. Zatrudnienie Oddział 6. Nauczanie Oddział 7. Działalność kulturalno-oświatowa, społeczna, kultura fizyczna i zajęcia sportowe Oddział 8. Nagrody i ulgi Oddział 9. Kary dyscyplinarne Oddział 10. Odroczenie i przerwa wykonania kary pozbawienia wolności Oddział 11. Warunkowe przedterminowe zwolnienie Oddział 12. Zwalnianie skazanych z zakładów karnych i warunków udzielania im pomocy Oddział 13. Informowanie o opuszczeniu przez skazanego zakładu karnego Oddział 1. Prawa i obowiązki kuratora sądowego oraz dozór Oddział 2. Warunkowe umorzenie postępowania karnego Oddział 3. Warunkowe zawieszenie wykonania kary Odział 1. Pozbawienie praw publicznych Oddział 2. Zakazy, nakaz i obowiązek Oddział 3. Przepadek Oddział 4. Naprawienie szkody, zadośćuczynienie, nawiązka i świadczenie pieniężne Oddział 5. Podanie wyroku do publicznej wiadomości Rozdział XIII. Środki zabezpieczające Rozdział XIV. Należności sądowe Rozdział XV. Tymczasowe aresztowanie Rozdział XVa. Umieszczanie tymczasowo aresztowanych i skazanych odbywających karę pozbawienia wolności w wydzielonych pomieszczeniach lub pomiszczeniach dla osób zatrzymanych Rozdział XVb. Kontrola skazanych, tymczasowo aresztowanych, miejsc i przedmiotów Rozdział XVI. Przepisy ogólne Rozdział XVII. Kara ograniczenia wolności Rozdział XVIII. Kara pozbawienia wolności i kara aresztu wojskowego Rozdział XIX. Środki karne Rozdział XX. Tymczasowe aresztowanie Rozdział XXI. Objaśnienie wyrażeń ustawowych Rozdział XXII. Przepisy przejściowe i końcowe