Janek, skazany za drobne przestępstwo, ma nałożoną grzywnę na kwotę 5000 zł. Z powodu utraty pracy jego sytuacja finansowa jest dramatyczna, a rodzina boryka się z podstawowymi wydatkami. Sąd, dostrzegając trudności Jana i fakt, że uiścił już połowę grzywny, decyduje się na odstąpienie od ściągnięcia pozostałej kwoty z jego zabezpieczonego mienia.

Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisów dotyczących ściągnięcia środków zabezpieczających w sprawie cywilnej lub karnej, warto skupić się na kilku kluczowych aspektach.

1. **Uzasadnienie ciężkich skutków**: Należy dokładnie przygotować argumentację, która wykazuje, że wykonanie grzywny lub innych świadczeń z zabezpieczonego mienia spowodowałoby wyjątkowo ciężkie skutki dla skazanego lub jego rodziny. Można to poprzeć dowodami, takimi jak dokumenty potwierdzające sytuację finansową, zdrowotną czy rodzinną.

2. **Częściowe uiszczenie zobowiązań**: Warto zaznaczyć, jeśli grzywna lub inne świadczenia zostały uiszczone w co najmniej połowie. To może być kluczowy argument w kontekście możliwości odstąpienia od wykonania egzekucji.

3. **Dowody na możliwość uiszczenia pozostałej kwoty**: Należy przedstawić okoliczności, które wskazują na to, że mimo odstąpienia od wykonania, pozostała kwota zostanie uiszczona w całości. Może to obejmować np. umowy o pracę, dochody z działalności gospodarczej czy inne źródła przychodu.

4. **Analiza przepisów**: Warto dokładnie przeanalizować przepisy i orzecznictwo, aby znaleźć precedensy, w których sądy odstąpiły od wykonania ze względu na szczególne okoliczności. Wskazanie na podobne sprawy może wzmocnić argumentację.

5. **Złożenie wniosku z odpowiednią argumentacją**: Należy przygotować wniosek do sądu, w którym zostaną przedstawione wszystkie powyższe argumenty oraz dowody. Wniosek powinien być napisany zwięźle i jasno, a także zawierać wszystkie potrzebne dokumenty.

Przygotowując te elementy, można skutecznie walczyć o odstąpienie od wykonania grzywny czy innych świadczeń, co może znacząco wpłynąć na dalszy przebieg sprawy.

Na podstawie podanego przepisu, oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które można wykorzystać w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dokumenty finansowe skazania**: Wyciągi bankowe lub dokumenty potwierdzające dochody skazanej osoby, które ukazują jej aktualną sytuację finansową. Mogą one wykazać, że skazany ma trudności z opłaceniem orzeczonej grzywny lub innych świadczeń, co może uzasadniać odstąpienie od zarządzenia wykonania.

2. **Zaświadczenia o stanie zdrowia**: Medyczne zaświadczenia o stanie zdrowia skazanej osoby lub jej członków rodziny, które mogą potwierdzić, że sytuacja zdrowotna wymaga poniesienia dodatkowych wydatków na leczenie, co wpływa na zdolność do uiszczenia grzywny lub innych świadczeń.

3. **Oświadczenia osób trzecich**: Świadectwa lub oświadczenia osób bliskich skazanej, które mogą potwierdzić wyjątkowo trudną sytuację rodzinną, np. opiekę nad dziećmi, osobami starszymi czy niepełnosprawnymi, co może wpływać na zdolność finansową do uiszczenia orzeczonych świadczeń.

4. **Dokumenty dotyczące zatrudnienia**: Umowy o pracę, wypowiedzenia lub inne dokumenty potwierdzające utratę pracy lub zmianę zatrudnienia skazanej osoby, które mogą wykazać, że jej sytuacja finansowa uległa pogorszeniu i utrudnia regulację zobowiązań.

5. **Pisemne oświadczenia o planach spłaty**: Dokumenty lub pisemne oświadczenia skazanej osoby, w których przedstawia ona plan spłaty grzywny lub świadczeń, wskazując na to, że mimo trudnej sytuacji finansowej ma zamiar uregulować swoje zobowiązania, co może uzasadniać odstąpienie od wykonania z zabezpieczonego mienia.

Te dowody mogą pomóc sądowi w ocenie zasadności zastosowania przepisów art. 11a i 11b w konkretnej sprawie, zwłaszcza w kontekście wyjątkowo ciężkich skutków dla skazanej osoby lub jej rodziny.

Na podstawie przedstawionego przepisu, oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisów art. 11a i 11b w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dowód na brak możliwości wykonania zabezpieczenia**: Dokumenty finansowe skazania, takie jak zaświadczenia o dochodach, wyciągi bankowe lub oświadczenia mające na celu wykazanie, że skazany nie dysponuje wystarczającymi środkami finansowymi do uiszczenia grzywny lub innych świadczeń, co potwierdza, że wykonanie zabezpieczenia prowadziłoby do nadmiernego obciążenia finansowego.

2. **Dowód na ciężkie skutki dla rodziny skazanej**: Zeznania członków rodziny skazanej lub oświadczenia dotyczące sytuacji życiowej rodziny, które wskazują na to, że wykonanie zabezpieczenia pociągnie za sobą wyjątkowo ciężkie skutki, takie jak utrata miejsca zamieszkania, brak możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb, czy też negatywny wpływ na edukację dzieci.

3. **Dowód na spłatę części świadczeń**: Dowody potwierdzające, że skazany uiścił co najmniej połowę orzeczonej grzywny lub innych świadczeń, co wskazuje na jego dobrą wolę w dążeniu do uregulowania zobowiązań, a także może sugerować, że reszta zobowiązania zostanie uiszczona w przyszłości.

4. **Opinie biegłych**: Ekspertyzy biegłych (np. psychologów, socjologów) dotyczące wpływu wykonania zabezpieczenia na sytuację skazanej oraz jej rodziny, które mogą wskazywać na negatywne skutki psychologiczne i społeczne, jakie mogłoby to wywołać.

5. **Dowody na okoliczności łagodzące**: Dokumenty lub zeznania świadków potwierdzające, że skazany działał w okolicznościach, które mogą łagodzić jego odpowiedzialność (np. działanie pod presją, brak wcześniejszych przewinień, udział w programach resocjalizacyjnych), co może wpływać na ocenę zasadności zastosowania zabezpieczenia.