kodeks karny wykonawczy

Część ogólna

Oddział 1. Przepisy ogólne

Art. 43gPodmioty wykonujące dozór elektroniczny

§ 1. Dozór elektroniczny wykonywany jest przez: 1) podmiot prowadzący centralę monitorowania – w zakresie czynności związanych z obsługą tej centrali; 2) podmiot dozorujący – w zakresie pozostałych czynności. § 2. Podmiotem prowadzącym centralę monitorowania jest podmiot dozorujący lub jednostka organizacyjna podległa Ministrowi Sprawiedliwości. § 3. Podmiotem dozorującym może być przedsiębiorca, instytucja państwowa, podmiot zagraniczny będący przedsiębiorcą w rozumieniu prawa kraju rejestracji i spełniający warunki do wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej albo jednostka organizacyjna podległa Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowana. § 4. Minister Sprawiedliwości dokonuje wyboru podmiotu dozorującego, o którym mowa w § 3, w trybie określonym w ustawie z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 i 1720) i powierza mu wykonywanie czynności, o których mowa w § 1 pkt 1 lub 2, chyba że powierzenie czynności, o których mowa w § 1 pkt 2, dotyczy jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanej.
Komentarz
Przykład
Brak zastosowania
Dowody za
Dowody przeciw
1) Artykuł reguluje zasady dozoru elektronicznego, wskazując na rolę podmiotów odpowiedzialnych za monitorowanie oraz na możliwość ich wyboru przez Ministra Sprawiedliwości. Przejrzystość tych regulacji jest kluczowa dla efektywności systemu oraz zapewnienia bezpieczeństwa w ramach wykonywania kar.
Osoba skazana na dozór elektroniczny odbywa karę w domu, a monitoring jej aktywności zapewnia podmiot dozorujący, wybrany przez Ministra Sprawiedliwości. W przypadku naruszenia zasad, np. opuszczenia miejsca zamieszkania bez zezwolenia, uruchomienie systemu alarmowego natychmiast powiadamia odpowiednie służby.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem dozoru elektronicznego w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej, warto rozważyć następujące strategie:

1. **Podważenie podstaw prawnych**: Należy dokładnie zbadać, czy decyzja o nałożeniu dozoru elektronicznego została podjęta zgodnie z obowiązującymi przepisami. Można argumentować, że nie spełniono wymogów formalnych, takich jak brak wystarczających dowodów na konieczność zastosowania takiego środka.

2. **Wykazanie braku zagrożenia**: Warto przedstawić argumenty, że dana osoba nie stanowi zagrożenia dla społeczeństwa ani nie ma ryzyka ucieczki. Można to osiągnąć poprzez dostarczenie dowodów na stabilną sytuację życiową, np. stałą pracę, rodzinę, czy inne czynniki, które dowodzą odpowiedzialności.

3. **Propozycja alternatywnych środków**: Należy wskazać inne formy zabezpieczenia, które mogą być mniej uciążliwe niż dozór elektroniczny, takie jak poręczenie majątkowe, dozór kuratora czy obowiązek meldunkowy. Warto przedstawić argumenty, dlaczego te środki będą wystarczające.

4. **Zbadanie legalności podmiotu dozorującego**: Można podnieść zarzuty dotyczące legalności podmiotu prowadzącego dozór elektroniczny. Jeśli podmiot nie spełnia wymogów określonych w przepisach, można argumentować, że decyzja o dozorze jest nieważna.

5. **Odniesienie do zasadności dozorowania**: W przypadku postępowania karnego można argumentować, że zastosowanie dozoru elektronicznego jest nieproporcjonalne do popełnionego czynu, zwracając uwagę na jego charakter, wysokość ewentualnej kary oraz okoliczności łagodzące.

6. **Aspekty techniczne i prywatności**: Warto również zwrócić uwagę na kwestie techniczne związane z dozorem elektronicznym, takie jak potencjalne problemy z urządzeniem, które mogą naruszać prywatność osoby dozorowanej lub wpływać na jej codzienne życie.

Przygotowując obronę, kluczowe jest zebranie odpowiednich dowodów oraz świadków, którzy potwierdzą argumenty, co może znacząco wpłynąć na decyzję sądu w tej sprawie.
Oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności zastosowania przepisu dotyczącego dozoru elektronicznego w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Umowa z podmiotem dozorującym**: Przykład umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy Ministerstwem Sprawiedliwości a wybranym podmiotem dozorującym, w której określone są warunki współpracy, zakres obowiązków oraz procedury monitorowania. Taki dokument potwierdza legalność i formalność wyboru podmiotu dozorującego oraz jego zobowiązania do przestrzegania przepisów.

2. **Raporty z centralnej monitorowania**: Dokumenty generowane przez centralę monitorowania, które zawierają szczegółowe dane dotyczące prowadzonych działań dozorujących, takie jak liczba osób objętych dozorem elektronicznym, czas ich monitorowania oraz wszelkie incydenty związane z naruszeniem warunków dozoru. Te raporty mogą służyć jako dowód na skuteczność systemu i przestrzeganie przepisów.

3. **Decyzja Ministra Sprawiedliwości**: Oficjalna decyzja lub komunikat wydany przez Ministra Sprawiedliwości dotyczący wyboru konkretnego podmiotu dozorującego, zawierający informacje o spełnieniu przez niego wymogów prawnych oraz jego uprawnieniach do prowadzenia działalności w zakresie dozoru elektronicznego. Taki dokument potwierdza zgodność z procedurami przewidzianymi w przepisach.

4. **Świadectwa i certyfikaty**: Certyfikaty potwierdzające, że podmiot dozorujący spełnia określone normy jakościowe oraz techniczne wymagane do prowadzenia dozoru elektronicznego, takie jak certyfikaty ISO lub inne odpowiednie akredytacje. Tego rodzaju dokumenty podkreślają profesjonalizm i rzetelność podmiotu.

5. **Świadectwa z realizacji dozoru**: Zgromadzone dowody w postaci dokumentacji dotyczącej konkretnych przypadków, w których dozór elektroniczny był stosowany, w tym protokoły z interwencji w przypadku naruszenia zasad dozoru. Takie dowody mogą ilustrować skuteczność systemu oraz jego wpływ na bezpieczeństwo społeczności.

Te dowody mogą być kluczowe w ocenie zasadności zastosowania dozoru elektronicznego w danej sprawie, zarówno w kontekście cywilnym, jak i karnym.
Na podstawie wskazanego artykułu prawnego można przygotować następujące dowody, które mogą wykazać brak zasadności zastosowania dozoru elektronicznego w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Brak odpowiedniej infrastruktury technologicznej**: Dowód w postaci ekspertyzy technicznej, która potwierdza, że podmiot odpowiedzialny za prowadzenie centralnego monitorowania nie dysponuje wystarczającą infrastrukturą technologiczną do prawidłowego funkcjonowania systemu dozoru elektronicznego, co może skutkować błędami w monitorowaniu.

2. **Niespełnienie kryteriów przez podmiot dozorujący**: Dokumentacja potwierdzająca, że wybrany podmiot dozorujący nie spełnia wymogów określonych w przepisach dotyczących działalności gospodarczej w Polsce, co może prowadzić do niewłaściwego wykonywania obowiązków dozoru.

3. **Zgłoszenia o niewłaściwym działaniu systemu**: Zgłoszenia lub skargi od osób objętych dozorem elektronicznym, wskazujące na częste awarie systemu monitorowania, co może sugerować, że system nie jest wystarczająco niezawodny, a jego stosowanie może być nieuzasadnione.

4. **Opinie biegłych sądowych**: Ekspertyzy biegłych, które stwierdzają, że w konkretnej sprawie nie było podstaw do zastosowania dozoru elektronicznego, na przykład z uwagi na charakter przestępstwa, profil sprawcy lub inne okoliczności, które wskazują na mniejsze ryzyko dla społeczeństwa.

5. **Analiza przypadków z przeszłości**: Statystyki lub dokumenty z instytucji zajmujących się monitorowaniem dozoru elektronicznego, które pokazują, że w podobnych sprawach stosowanie tego środka nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, co może podważać zasadność jego zastosowania w danym przypadku.
Rozdział I. Zakres obowiązywania Rozdział II. Organy postępowania wykonawczego Rozdział III. Skazany Oddział 1. Wykonywanie orzeczeń Oddział 2. Postępowanie przed sądem Oddział 3. Postępowanie egzekucyjne Rozdział V. Nadzór penitencjarny Rozdział VI. Zatarcie skazania Rozdział VII. Uczestnictwo społeczeństwa w wykonywaniu orzeczeń, pomoc w społecznej readaptacji skazanych oraz Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej Oddział 1. Przepisy ogólne Oddział 2. Rozpoczęcie dozoru elektronicznego Oddział 2a. Warunki i tryb orzekania o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego Oddział 3. Obowiązki i prawa skazanego Oddział 4. Czynności podmiotów wykonujących dozór elektroniczny Oddział 5. Zakończenie dozoru elektronicznego Rozdział VIII. Grzywna Rozdział IX. Kara ograniczenia wolności Oddział 1. Cele wykonywania kary Oddział 2. Zakłady karne Oddział 3. Wykonywanie kary i jej indywidualizacja Oddział 4. Prawa i obowiązki skazanego Oddział 5. Zatrudnienie Oddział 6. Nauczanie Oddział 7. Działalność kulturalno-oświatowa, społeczna, kultura fizyczna i zajęcia sportowe Oddział 8. Nagrody i ulgi Oddział 9. Kary dyscyplinarne Oddział 10. Odroczenie i przerwa wykonania kary pozbawienia wolności Oddział 11. Warunkowe przedterminowe zwolnienie Oddział 12. Zwalnianie skazanych z zakładów karnych i warunków udzielania im pomocy Oddział 13. Informowanie o opuszczeniu przez skazanego zakładu karnego Oddział 1. Prawa i obowiązki kuratora sądowego oraz dozór Oddział 2. Warunkowe umorzenie postępowania karnego Oddział 3. Warunkowe zawieszenie wykonania kary Odział 1. Pozbawienie praw publicznych Oddział 2. Zakazy, nakaz i obowiązek Oddział 3. Przepadek Oddział 4. Naprawienie szkody, zadośćuczynienie, nawiązka i świadczenie pieniężne Oddział 5. Podanie wyroku do publicznej wiadomości Rozdział XIII. Środki zabezpieczające Rozdział XIV. Należności sądowe Rozdział XV. Tymczasowe aresztowanie Rozdział XVa. Umieszczanie tymczasowo aresztowanych i skazanych odbywających karę pozbawienia wolności w wydzielonych pomieszczeniach lub pomiszczeniach dla osób zatrzymanych Rozdział XVb. Kontrola skazanych, tymczasowo aresztowanych, miejsc i przedmiotów Rozdział XVI. Przepisy ogólne Rozdział XVII. Kara ograniczenia wolności Rozdział XVIII. Kara pozbawienia wolności i kara aresztu wojskowego Rozdział XIX. Środki karne Rozdział XX. Tymczasowe aresztowanie Rozdział XXI. Objaśnienie wyrażeń ustawowych Rozdział XXII. Przepisy przejściowe i końcowe