kodeks karny wykonawczy

Część ogólna

Oddział 10. Odroczenie i przerwa wykonania kary pozbawienia wolności

Art. 156Odwołanie odroczenia wykonania lub przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności

§ 1. Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności sąd może odwołać w razie ustania przyczyny, dla której zostało udzielone, lub w wypadku, gdy skazany nie korzysta z odroczenia w celu, w jakim zostało udzielone, albo rażąco narusza porządek prawny, jak również z powodu niewykonywania obowiązków określonych w art. 151 odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności § 4. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności; postanowienie o odwołaniu przerwy wydaje sąd penitencjarny, który jej udzielił. § 3. Właściwy sąd odwołuje odroczenie lub przerwę w wykonaniu kary pozbawienia wolności, jeżeli okoliczności, o których mowa w § 1 i 2, zaistnieją po udzieleniu skazanemu pisemnego upomnienia przez sądowego kuratora zawodowego, chyba że przemawiają przeciwko temu szczególne względy. § 4. Jeżeli w czasie przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności skazany został tymczasowo aresztowany, kara pozbawienia wolności, której odbywanie zostało przerwane, podlega wykonaniu z mocy prawa. § 5. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio do odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności, z tym że w wypadku odroczenia sąd bezzwłocznie kieruje orzeczenie do wykonania.
Komentarz
Przykład
Brak zastosowania
Dowody za
Dowody przeciw
Artykuł ten reguluje zasady odroczenia i przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, wskazując na okoliczności, w których sąd może je odwołać. Kluczowe jest, by skazany przestrzegał porządku prawnego i obowiązków, a w przypadku ich naruszenia, sąd ma prawo do działania w celu zapewnienia sprawiedliwości.
Skazany na 2 lata więzienia otrzymał odroczenie kary z powodu złego stanu zdrowia. Po kilku miesiącach sąd dowiaduje się, że skazany nie przestrzegał zasad odroczenia, regularnie łamiąc przepisy prawa. Sąd decyduje się na odwołanie odroczenia, wzywając skazany do odbycia kary.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej, należy skupić się na kilku kluczowych aspektach.

1. **Uzasadnienie przyczyny odroczenia**: Należy wykazać, że przyczyny, dla których zostało udzielone odroczenie, nadal istnieją. Warto przedstawić dowody na to, że skazany przestrzega obowiązków nałożonych przez sąd, a jego zachowanie jest zgodne z porządkiem prawnym. Może to obejmować np. regularne zgłaszanie się do kuratora, uczestnictwo w programach resocjalizacyjnych czy stabilizację sytuacji życiowej.

2. **Brak naruszeń**: Ważne jest, aby wykazać, że skazany nie rażąco naruszał porządku prawnego. Można to potwierdzić poprzez zaświadczenia o braku wykroczeń czy przestępstw w czasie trwania odroczenia. Jeśli w przeszłości wystąpiły jakieś incydenty, warto wskazać na okoliczności łagodzące lub wyjaśnić, dlaczego były one jednorazowe.

3. **Korespondencja z kuratorem**: Należy zwrócić uwagę na to, że sąd penitencjarny powinien wydać postanowienie o odwołaniu odroczenia po wcześniejszym pisemnym upomnieniu skazanym przez kuratora. W przypadku braku takiego upomnienia, można argumentować, że odwołanie odroczenia jest bezpodstawne.

4. **Okoliczności łagodzące**: Warto przedstawić dodatkowe okoliczności, które mogą przemawiać na korzyść skazanym, takie jak chęć podjęcia pracy, wsparcie rodziny oraz inne działania na rzecz poprawy sytuacji życiowej.

5. **Przygotowanie do rozprawy**: Należy zadbać o odpowiednie przygotowanie do rozprawy, w tym przygotowanie świadków, którzy mogą potwierdzić pozytywne zmiany w zachowaniu skazanym oraz przedstawienie dokumentów potwierdzających jego postawy.

Dzięki tym działaniom można zwiększyć szanse na utrzymanie odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności i uniknięcie jego odwołania.
Na podstawie przedstawionego artykułu prawnego, oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności zastosowania odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dokumentacja dotycząca sytuacji życiowej skazanych**: Dowody w postaci zaświadczeń od pracodawców, dokumentów medycznych lub innych dowodów potwierdzających zmianę sytuacji życiowej skazanych, które uzasadniają potrzebę odroczenia wykonania kary (np. choroba, konieczność opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny).

2. **Raport kuratora zawodowego**: Raport wydany przez kuratora zawodowego, w którym opisane są postawy i zachowanie skazanych w okresie odroczenia, a także analiza ich przestrzegania obowiązków oraz wpływu na społeczność. Taki raport może potwierdzić, że skazany korzysta z odroczenia w celu resocjalizacji.

3. **Dowody na przestrzeganie porządku prawnego**: Świadectwa lub inne dowody dokumentujące brak naruszeń porządku prawnego przez skazanych w okresie odroczenia, takie jak zeznania świadków, które potwierdzają pozytywne zachowanie skazanych.

4. **Materiały dotyczące programów resocjalizacyjnych**: Dowody w postaci zaświadczeń o uczestnictwie skazanych w programach resocjalizacyjnych, terapiach lub kursach zawodowych, które mogą świadczyć o ich zaangażowaniu w poprawę swojego życia i dążeniu do reintegracji społecznej.

5. **Postanowienia sądu dotyczące wcześniejszych decyzji**: Oświadczenia lub postanowienia z wcześniejszych rozpraw, w których sąd stwierdził, że skazany wykazuje pozytywne postawy oraz że odroczenie wykonania kary było uzasadnione, co może wspierać dalszą argumentację o zasadności kontynuacji odroczenia.

Powyższe dowody mogą przyczynić się do wykazania zasadności zastosowania odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności w danej sprawie.
Na podstawie podanego przepisu, oto pięć dowodów, które mogą być wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Raport z kuratela**: Dokument sporządzony przez kuratora zawodowego, który potwierdza, że skazany przestrzegał wszystkich nałożonych na niego obowiązków oraz nie naruszał porządku prawnego w okresie odroczenia. Raport może zawierać informacje o regularnych spotkaniach, uczestnictwie w programach resocjalizacyjnych oraz pozytywnych zmianach w zachowaniu skazania.

2. **Zaświadczenie o zatrudnieniu**: Dokument od pracodawcy, który potwierdza, że skazany był zatrudniony na pełny etat w okresie odroczenia kary. To może świadczyć o jego zaangażowaniu w normalne życie społeczne i zawodowe, co jest zgodne z celem odroczenia.

3. **Świadectwa osób trzecich**: Oświadczenia osób (np. członków rodziny, przyjaciół, sąsiadów), które mogą potwierdzić pozytywne zmiany w zachowaniu skazania, jego aktywność w lokalnej społeczności oraz brak jakichkolwiek incydentów naruszających prawo w okresie odroczenia.

4. **Dokumentacja medyczna**: Zaświadczenie od lekarza lub terapeuty, które potwierdza, że skazany regularnie uczęszczał na sesje terapeutyczne lub leczenie, co wspiera argument o jego chęci poprawy i przestrzegania zasad, dla których udzielono odroczenia.

5. **Dowód braku naruszeń porządku prawnego**: Akta sprawy, które wykazują, że w okresie odroczenia skazany nie był objęty żadnymi postępowaniami administracyjnymi ani karnymi, co potwierdza, że nie rażąco naruszał porządku prawnego, co stanowi podstawę do dalszego utrzymania odroczenia.

Te dowody mogą wspierać argumentację o braku zasadności odwołania odroczenia kary pozbawienia wolności, wskazując na pozytywne zachowanie skazania oraz jego zgodność z warunkami nałożonymi przez sąd.
Rozdział I. Zakres obowiązywania Rozdział II. Organy postępowania wykonawczego Rozdział III. Skazany Oddział 1. Wykonywanie orzeczeń Oddział 2. Postępowanie przed sądem Oddział 3. Postępowanie egzekucyjne Rozdział V. Nadzór penitencjarny Rozdział VI. Zatarcie skazania Rozdział VII. Uczestnictwo społeczeństwa w wykonywaniu orzeczeń, pomoc w społecznej readaptacji skazanych oraz Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej Oddział 1. Przepisy ogólne Oddział 2. Rozpoczęcie dozoru elektronicznego Oddział 2a. Warunki i tryb orzekania o udzieleniu skazanemu zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego Oddział 3. Obowiązki i prawa skazanego Oddział 4. Czynności podmiotów wykonujących dozór elektroniczny Oddział 5. Zakończenie dozoru elektronicznego Rozdział VIII. Grzywna Rozdział IX. Kara ograniczenia wolności Oddział 1. Cele wykonywania kary Oddział 2. Zakłady karne Oddział 3. Wykonywanie kary i jej indywidualizacja Oddział 4. Prawa i obowiązki skazanego Oddział 5. Zatrudnienie Oddział 6. Nauczanie Oddział 7. Działalność kulturalno-oświatowa, społeczna, kultura fizyczna i zajęcia sportowe Oddział 8. Nagrody i ulgi Oddział 9. Kary dyscyplinarne Oddział 10. Odroczenie i przerwa wykonania kary pozbawienia wolności Oddział 11. Warunkowe przedterminowe zwolnienie Oddział 12. Zwalnianie skazanych z zakładów karnych i warunków udzielania im pomocy Oddział 13. Informowanie o opuszczeniu przez skazanego zakładu karnego Oddział 1. Prawa i obowiązki kuratora sądowego oraz dozór Oddział 2. Warunkowe umorzenie postępowania karnego Oddział 3. Warunkowe zawieszenie wykonania kary Odział 1. Pozbawienie praw publicznych Oddział 2. Zakazy, nakaz i obowiązek Oddział 3. Przepadek Oddział 4. Naprawienie szkody, zadośćuczynienie, nawiązka i świadczenie pieniężne Oddział 5. Podanie wyroku do publicznej wiadomości Rozdział XIII. Środki zabezpieczające Rozdział XIV. Należności sądowe Rozdział XV. Tymczasowe aresztowanie Rozdział XVa. Umieszczanie tymczasowo aresztowanych i skazanych odbywających karę pozbawienia wolności w wydzielonych pomieszczeniach lub pomiszczeniach dla osób zatrzymanych Rozdział XVb. Kontrola skazanych, tymczasowo aresztowanych, miejsc i przedmiotów Rozdział XVI. Przepisy ogólne Rozdział XVII. Kara ograniczenia wolności Rozdział XVIII. Kara pozbawienia wolności i kara aresztu wojskowego Rozdział XIX. Środki karne Rozdział XX. Tymczasowe aresztowanie Rozdział XXI. Objaśnienie wyrażeń ustawowych Rozdział XXII. Przepisy przejściowe i końcowe