kodeks morski

TYTUŁ I. PRZEPISY OGÓLNE

Dział III. Czarter na czas

Art. 189Podczarter

§ 1. W granicach uprawnień określonych umową czarterujący może zawrzeć umowę czarteru na czas z osobą trzecią (podczarter); nie zwalnia to jednak czarterującego od obowiązku wykonania umowy zawartej przez niego z armatorem. § 2. W przypadku przewidzianym w § 1 przepisy niniejszego działu określające prawa i obowiązki armatora stosuje się odpowiednio do osoby oddającej statek w podczarter.
Komentarz
Przykład
Brak zastosowania
Dowody za
Dowody przeciw
Artykuł ten reguluje możliwość czarteru statku przez czarterującego na rzecz osoby trzeciej, podkreślając, że czarterujący nadal ponosi odpowiedzialność za umowę z armatorem. Wprowadza to przejrzystość w relacjach kontraktowych, jednak wymaga od czarterującego staranności przy wyborze podczarterującego.\n\n2)
Armator wynajmuje statek czarterującemu na określony czas. Ten z kolei decyduje się wynająć statek innej firmie na podczarter. W przypadku problemów ze statkiem, czarterujący nadal odpowiada przed armatorem, mimo że formalnie umowę ma z osobą trzecią.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisów dotyczących czarteru i podczarteru w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej, można zastosować kilka kluczowych argumentów:

1. **Brak zgody na podczarter**: Należy sprawdzić, czy umowa czarteru przewidywała możliwość zawarcia umowy podczarteru. Jeżeli umowa nie zawierała takiej klauzuli, można argumentować, że czarterujący naruszył warunki umowy, co może skutkować nieważnością umowy podczarteru oraz związanymi z tym konsekwencjami.

2. **Niewłaściwe wykonanie umowy**: Można wskazać na niewłaściwe wykonanie umowy czarteru przez czarterującego, co mogło prowadzić do szkód. Jeżeli czarterujący nie wywiązał się z obowiązków wobec armatora, można podnieść zarzut, że to on ponosi odpowiedzialność za wszelkie wynikłe z tego problemy, co w konsekwencji może wpłynąć na ważność umowy podczarteru.

3. **Niezgodność z regulacjami prawnymi**: Rekomendowane jest zbadanie, czy umowa podczarteru jest zgodna z przepisami prawa morskiego oraz innymi regulacjami. W przypadku stwierdzenia naruszeń przepisów, można argumentować, że umowa jest nieważna.

4. **Zgłoszenie sprzeciwu**: W sytuacji, gdy umowa podczarteru została zawarta bez zgody armatora, można złożyć formalny sprzeciw wobec jej realizacji, co może być podstawą do unieważnienia umowy i ochrony własnych interesów.

5. **Egzekucja zobowiązań**: Jeżeli czarterujący nie wykonuje swoich zobowiązań, można podnieść argument o niewykonaniu umowy, co stanowi podstawę do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych zarówno w sprawie cywilnej, jak i karnej, w przypadku działania w złej wierze.

6. **Dowody i dokumentacja**: Kluczowe jest zgromadzenie wszelkiej dokumentacji dotyczącej umowy czarteru oraz podczarteru, aby mieć solidne podstawy do obrony w przypadku sporu, w tym ewentualnych świadków lub dowodów na niewłaściwe wykonanie umowy.

Podsumowując, skuteczna obrona przed zastosowaniem przepisów dotyczących czarteru i podczarteru wymaga analizy umowy, monitorowania zgodności z przepisami oraz aktywnego działania w celu ochrony własnych interesów.
Na podstawie podanego artykułu prawnego, można wskazać następujące dowody, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Umowa czarteru** – Kopia umowy czarteru zawartej pomiędzy czarterującym a armatorem, która jasno określa prawa i obowiązki stron oraz zasady dotyczące podczarteru. Taki dokument może wykazać, czy czarterujący miał prawo do zawarcia umowy podczarteru i jakie były jego obowiązki wobec armatora.

2. **Umowa podczarteru** – Dokumentacja dotycząca umowy podczarteru zawartej przez czarterującego z osobą trzecią. Umowa ta powinna zawierać szczegółowe warunki, na jakich statek został oddany w podczarter, co w kontekście § 1 może wykazać, że czarterujący działał w granicach swoich uprawnień.

3. **Korespondencja e-mailowa** – Wymiana wiadomości e-mail lub innej korespondencji między czarterującym, armatorem oraz osobą trzecią, która może potwierdzać negocjacje dotyczące umowy czarteru oraz podczarteru, a także świadomość i akceptację warunków przez wszystkie strony.

4. **Świadkowie** – Zeznania świadków, którzy mogą potwierdzić, że czarterujący informował armatora o zamiarze zawarcia umowy podczarteru oraz że obie strony były świadome i zgadzały się na takie działanie w ramach umowy czarteru.

5. **Dokumentacja dotycząca realizacji umowy** – Dowody na wykonanie umowy czarteru, takie jak raporty z podróży statku, dokumenty dotyczące załadunku i wyładunku towarów oraz wszelkie inne dokumenty, które mogą potwierdzić, że czarterujący wywiązywał się ze swoich obowiązków wobec armatora, pomimo zawarcia umowy podczarteru.

Te dowody mogą pomóc w ustaleniu, czy czarterujący działał zgodnie z postanowieniami umowy oraz jakie były jego zobowiązania wobec armatora i osób trzecich.
Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisu dotyczącego umowy czarteru w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Umowa czarterowa** – Przedstawienie oryginału umowy czarterowej, która jasno określa, że czarterujący nie miał prawa do zawarcia umowy podczarteru bez zgody armatora. Analiza postanowień umowy może wykazać, że czarterujący przekroczył swoje uprawnienia, co podważa zasadność zastosowania przepisu.

2. **Dokumentacja korespondencji** – Przesłanie e-maili lub pism, w których czarterujący informował armatora o zamiarze podczarteru, a armator wyraźnie sprzeciwił się temu działaniu. Takie dowody mogą wykazać, że czarterujący działał wbrew umowie, co może prowadzić do braku zasadności zastosowania przepisu.

3. **Świadectwa zeznań świadków** – Zeznania osób trzecich, które były obecne podczas negocjacji umowy czarteru i mogą potwierdzić, że czarterujący był świadomy ograniczeń dotyczących podczarteru. Świadkowie mogą również stwierdzić, że czarterujący nie prowadził żadnych działań w celu uzyskania zgody armatora na podczarter.

4. **Dowody na niewłaściwe wykonanie umowy** – Zgromadzenie dokumentów dotyczących niewłaściwego wykonania umowy czarterowej przez czarterującego, takich jak raporty inspekcyjne czy dokumenty dotyczące szkód powstałych w wyniku podczarteru. Dowody te mogą wskazywać na to, że czarterujący nie wypełnił swoich obowiązków, co wpływa na zasadność zastosowania przepisów.

5. **Analiza praktyki rynkowej** – Przedstawienie opinii ekspertów na temat standardów branżowych dotyczących umów czarterowych, które wskazują, że w danym przypadku czarterujący nie przestrzegał powszechnie przyjętych praktyk. Tego rodzaju dowody mogą wskazywać na nieprawidłowe stosowanie przepisów i brak ich zasadności w konkretnej sprawie.
TYTUŁ I. PRZEPISY OGÓLNE Dział I. Polska przynależność statku Dział II. Rejestr okrętowy Dział III. Pomiar statku Dział IV. Dokumenty statku Dział I. Przepisy ogólne Dział II. Obowiązki kapitana Dział III. Uprawnienia kapitana Dział IV. Publicznoprawne funkcje kapitana Dział I. Własność statku Dział II. Zastaw na statku Dział III. Przywileje na statku TYTUŁ V. OGRANICZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA ROSZCZENIA MORSKIE I UBEZPIECZENIE ARMATORÓW Z TYTUŁU ROSZCZEŃ MORSKICH Rozdział 1. Przepisy ogólne Rozdział 2. Załadowanie na statek Rozdział 3. Konosament Rozdział 4. Wykonanie przewozu Rozdział 5. Wyładowanie i odbiór ładunku Rozdział 6. Należności przewoźnika Rozdział 7. Przywileje na ładunku Rozdział 8. Wygaśnięcie umowy Rozdział 9. Odpowiedzialność przewoźnika Dział II. Przewóz pasażerów Dział III. Czarter na czas Dział IV. Usługi agencyjne Dział V. Usługi maklerskie Dział VI. Usługi holownicze Dział VII. Usługi pilotowe Dział VIII. Ratownictwo morskie Dział I. Awaria wspólna Dział II. Zderzenie statków Rozdział 1. Zanieczyszczenia różne Rozdział 1a.Zanieczyszczenia olejami bunkrowymi Rozdział 2. Zanieczyszczenia ze statków przewożących oleje Rozdział 3. Międzynarodowy Fundusz Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami Rozdział 3a Międzynarodowy Dodatkowy Fundusz Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami Dział IV. Mienie zatopione lub znalezione Rozdział 2. Wartość ubezpieczenia i suma ubezpieczenia Rozdział 3. Oświadczenia przy zawieraniu umów ubezpieczenia Rozdział 4. Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia Rozdział 5. Ubezpieczenie generalne Rozdział 1. Obowiązki ubezpieczającego Rozdział 2. Odpowiedzialność ubezpieczyciela Rozdział 3. Abandon przedmiotu ubezpieczenia Rozdział 4. Płatność odszkodowania ubezpieczeniowego Dział I. Postępowanie w sprawach o ustanowienie i podział funduszu ograniczenia odpowiedzialności za roszczenia morskie Dział II. Postępowanie w sprawach roszczeń i ograniczenia odpowiedzialności z tytułu szkód spowodowanych zanieczyszczeniem przez statki TYTUŁ X. PRZEPISY KOLIZYJNE