Statek towarowy miał awarię na morzu i został uratowany przez jednostkę ratowniczą. Armator statku ratunkowego, przed zwolnieniem uratowanego ładunku, zażądał od armatora statku towarowego ustanowienia zabezpieczenia na roszczenie za usługi ratownicze, aby uniknąć strat finansowych.

Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisów dotyczących zabezpieczenia roszczeń z tytułu ratownictwa morskiego, można rozważyć kilka strategii, które mogą być przydatne w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej.

1. **Kwestionowanie zasadności roszczenia**: Należy zbadać, czy roszczenie o wynagrodzenie za ratownictwo jest uzasadnione. Można argumentować, że działania ratującego nie były konieczne lub nie spełniały wymogów ustawowych. Przygotowanie dowodów, które potwierdzą, że ratunek nie przyniósł korzyści lub był przeprowadzony w sposób nieodpowiedni, może być kluczowe.

2. **Obalenie roszczenia o zabezpieczenie**: Dłużnik może argumentować, że nie ma podstaw do żądania zabezpieczenia, np. przez wykazanie, że roszczenie jest nieuzasadnione lub że dłużnik dysponuje innymi aktywami, które wystarczająco zabezpieczają roszczenia.

3. **Zgłoszenie zarzutów proceduralnych**: Warto sprawdzić, czy procedura ustanawiania zabezpieczenia została zachowana. Możliwe, że armator lub ratujący nie dopełnili obowiązków informacyjnych lub formalnych, co może prowadzić do unieważnienia decyzji o zabezpieczeniu.

4. **Negocjacje i mediacje**: W sytuacjach, gdzie możliwe jest polubowne rozwiązanie sprawy, warto podjąć rozmowy z drugą stroną w celu osiągnięcia porozumienia dotyczącego zabezpieczenia roszczeń. Może to obejmować ustalenie alternatywnych form zabezpieczenia lub zmniejszenie wysokości roszczenia.

5. **Wykorzystanie dowodów dotyczących wartości mienia**: Jeśli mienie, które stanowi przedmiot zabezpieczenia, ma znacznie niższą wartość niż kwota roszczenia, można to wykorzystać jako argument przeciwko ustanowieniu zabezpieczenia.

6. **Złożenie zabezpieczenia**: W niektórych przypadkach, złożenie zabezpieczenia w formie gotówki lub gwarancji może być bardziej korzystne niż walka przeciwko roszczeniu. Może to również zminimalizować potencjalne straty i koszty związane z postępowaniem sądowym.

Każda sprawa jest inna, dlatego zaleca się konsultację z prawnikiem, który pomoże dostosować strategię obrony do konkretnego kontekstu prawnego i faktów sprawy.

Na podstawie podanego artykułu prawnego, oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Umowa o ratownictwo morskie**: Przedstawienie umowy zawartej pomiędzy ratownikiem a armatorami statków, która określa warunki ratownictwa, w tym ustalenia dotyczące zabezpieczenia roszczeń. Umowa ta powinna zawierać zapisy dotyczące odpowiedzialności armatora oraz zobowiązań dotyczących zabezpieczenia.

2. **Dokumentacja dotycząca zabezpieczenia roszczeń**: Dowody w postaci dokumentów potwierdzających ustanowienie zabezpieczenia przez dłużnika, takie jak akty notarialne, umowy gwarancyjne lub polisy ubezpieczeniowe, które mogą wykazać, że dłużnik dopełnił obowiązków wynikających z § 1.

3. **Protokół z działań ratunkowych**: Oficjalny protokół lub raport sporządzony przez ratowników morskich, dokumentujący przebieg akcji ratunkowej, w tym uwagi na temat stanu uratowanego mienia i ewentualnych kosztów związanych z jego ochroną, oszacowaniem i sprzedażą.

4. **Dowody na wezwanie właścicieli ładunku do zabezpieczenia**: Korespondencja (e-maile, listy, notatki) ukazująca, że armator uratowanego statku podjął próby skontaktowania się z właścicielami ładunku w celu zapewnienia odpowiedniego zabezpieczenia roszczeń zgodnie z § 2, w tym wszelkie odpowiedzi lub brak reakcji ze strony właścicieli.

5. **Ekspertyzy rzeczoznawców**: Raporty niezależnych rzeczoznawców lub ekspertów, które oszacowują wartość uratowanego mienia oraz koszty poniesione na jego zachowanie i oszacowanie. Takie ekspertyzy mogą być kluczowe w ustaleniu wysokości roszczenia wobec dłużnika oraz zasadności zastosowania prawa zastawu i zatrzymania w danej sprawie.

Na podstawie podanego artykułu prawnego można wskazać następujące dowody, które mogą wykazywać brak zasadności zastosowania przepisów w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dokumentacja potwierdzająca brak obowiązku zabezpieczenia** - Przedstawienie umowy lub innego dokumentu, który wykazuje, że dłużnik nie był zobowiązany do ustanowienia zabezpieczenia w danym przypadku, na przykład ze względu na szczególne okoliczności związane z ratownictwem morskim.

2. **Oświadczenia właścicieli ładunku** - Złożenie oświadczeń od właścicieli ładunku, w których potwierdzają, że podjęli wszelkie niezbędne kroki w celu zabezpieczenia roszczeń i nie oczekiwali dodatkowego zabezpieczenia od armatora uratowanego statku.

3. **Ekspertyza rzeczoznawcy** - Raport rzeczoznawcy morskiego, który ocenia sytuację oraz wskazuje, że działania armatora nie były niezbędne do zabezpieczenia roszczeń, co może sugerować, że nie było podstaw do zastosowania przepisów o zabezpieczeniu.

4. **Dowody na niewłaściwe działanie ratującego** - Zgromadzenie dowodów, które wskazują, że ratujący nie działał zgodnie z zasadami sztuki ratunkowej, co może podważać zasadność jego roszczenia o wynagrodzenie za ratownictwo morskie oraz roszczeń o zwrot kosztów.

5. **Świadectwa świadków** - Zeznania świadków, którzy byli obecni podczas operacji ratunkowej i mogą potwierdzić, że armator uratowanego statku podjął wystarczające kroki w celu zabezpieczenia roszczeń, a obowiązek ustanowienia dodatkowego zabezpieczenia był nieuzasadniony.

Te dowody mogą być wykorzystane w celu wykazania, że zastosowanie przepisów dotyczących zabezpieczenia roszczeń z tytułu ratownictwa morskiego w danej sprawie nie miało podstaw prawnych.