1) Artykuł ten podkreśla zasadę lex mitior, czyli preferencji ustawy korzystniejszej dla sprawcy w przypadku zmian prawnych. Zabezpiecza to prawa jednostki, zapewniając, że nie zostanie ukarana surowszymi normami, które weszły w życie po popełnieniu wykroczenia.
Osoba A popełniła wykroczenie w 2022 roku, a nowa ustawa penalizująca to wykroczenie weszła w życie w 2023 roku, wprowadzając wyższe kary. W przypadku nałożenia kary, stosuje się przepisy z 2022 roku, jeśli są korzystniejsze dla osoby A.
Aby skutecznie obronić się przed zastosowaniem przepisów dotyczących kar administracyjnych w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej, warto skupić się na kilku kluczowych aspektach.
1. **Analiza przepisów**: Należy dokładnie przeanalizować zarówno ustawę obowiązującą w momencie popełnienia naruszenia, jak i nową ustawę, która obowiązuje w czasie wydawania decyzji. Istotne jest zidentyfikowanie, czy nowa ustawa wprowadza bardziej rygorystyczne przepisy, które mogą wpłynąć na wysokość kary.
2. **Porównanie łagodności przepisów**: W przypadku, gdy nowa ustawa przewiduje surowsze sankcje, kluczowym elementem obrony będzie wykazanie, że przepisy obowiązujące w czasie naruszenia są mniej restrykcyjne. Warto przytoczyć konkretne artykuły i zapisy obydwu ustaw, które wskazują na korzystniejsze dla strony rozwiązania.
3. **Zbieranie dowodów**: Warto zgromadzić wszelkie dokumenty i dowody, które mogą potwierdzić korzystny charakter przepisów obowiązujących w chwili naruszenia. Może to obejmować np. interpretacje prawne, orzecznictwo sądowe lub stanowiska organów administracyjnych.
4. **Zgłoszenie zarzutów**: Wnosząc odwołanie od decyzji, należy wyraźnie wskazać, że zastosowanie nowej ustawy jest niezgodne z zasadą lex mitior (ustawa względniejsza), podkreślając, że w danym przypadku przepisy wcześniejsze są korzystniejsze.
5. **Konsultacja z prawnikiem**: Rekomendowane jest skonsultowanie się z prawnikiem specjalizującym się w prawie administracyjnym lub karno-administracyjnym, który pomoże w opracowaniu strategii obrony i wskazaniu odpowiednich argumentów prawnych.
Dzięki tym krokom można skutecznie podważyć decyzję administracyjną lub obronić się w sprawie karnej, wskazując na naruszenie zasady stosowania przepisów bardziej korzystnych dla strony.
Na podstawie podanego przepisu prawnego, oto pięć realistycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Dokumentacja dotycząca daty naruszenia**: Przedłożenie dowodów (np. protokołów, zawiadomień) określających dokładną datę naruszenia prawa, aby udowodnić, że zdarzenie miało miejsce w czasie, gdy obowiązywała starsza wersja ustawy.
2. **Kopie ustaw**: Przedstawienie kopii zarówno ustawy obowiązującej w chwili naruszenia, jak i nowej ustawy, która weszła w życie przed wydaniem decyzji administracyjnej. Analiza przepisów obu ustaw powinna wykazać, która z nich jest bardziej korzystna dla strony.
3. **Opinie prawne**: Uzyskanie ekspertyzy od prawnika specjalizującego się w danej dziedzinie prawa, który potwierdzi, że nowa ustawa jest mniej korzystna w porównaniu do ustawy, która obowiązywała w momencie popełnienia wykroczenia.
4. **Przykłady wcześniejszych decyzji administracyjnych**: Przedłożenie przykładów wcześniejszych decyzji administracyjnych w podobnych sprawach, gdzie zastosowano przepisy ustawy obowiązującej w momencie naruszenia, co może świadczyć o dotychczasowej praktyce organów administracyjnych.
5. **Świadectwa ostatecznych rozstrzygnięć sądowych**: Przytoczenie orzeczeń sądów, które dotyczyły zastosowania przepisów w podobnych sytuacjach, gdzie sądy uznały za zasadne stosowanie starszej ustawy ze względu na jej względniejsze uregulowania w stosunku do nowej.
Każdy z tych dowodów mógłby pomóc w udowodnieniu, że zastosowanie przepisów jest uzasadnione w danej sprawie.
Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania wskazanego przepisu w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Dowód w postaci dokumentacji dotyczącej daty naruszenia prawa** – Przedstawienie oficjalnych dokumentów (np. protokołów, raportów) z datą, która jasno wskazuje, że naruszenie miało miejsce przed wejściem w życie nowej ustawy. Dowód ten wykazuje, że stosowanie nowej ustawy byłoby niezgodne z zasadą lex retro non agit.
2. **Opinie prawne ekspertów** – Przedstawienie pisemnych opinii prawnych od uznanych specjalistów, którzy analizowali daną sprawę i potwierdzili, że zastosowanie nowej ustawy w tej konkretnej sytuacji byłoby niewłaściwe lub niezgodne z zasadami sprawiedliwości.
3. **Dowód w postaci wcześniejszych orzeczeń sądowych** – Przedstawienie wyroków i postanowień sądowych w podobnych sprawach, w których sądy stosowały ustawę obowiązującą w momencie naruszenia, a nie nową ustawę, co potwierdza, że dotychczasowa praktyka sądowa nie przewidywała zastosowania przepisów wstecz.
4. **Dowód w postaci analizy porównawczej przepisów** – Opracowanie analizy, która szczegółowo porównuje dotychczasową i nową ustawę, wskazując na konkretne różnice w regulacjach dotyczących kar pieniężnych oraz na korzyści, jakie dla strony przynosiły przepisy wcześniejsze.
5. **Świadectwa stron postępowania** – Zeznania osób, które były zaangażowane w sprawę (np. świadków, doradców prawnych), które mogą potwierdzić, że wszelkie działania podejmowane w odniesieniu do naruszenia prawa miały miejsce w czasie obowiązywania wcześniejszej ustawy, a ich wiedza na temat obowiązujących przepisów była zgodna z tą ustawą.
Te dowody mają na celu wykazanie, że zastosowanie nowej ustawy w konkretnej sprawie naruszałoby zasady sprawiedliwości i mogłoby prowadzić do niekorzystnych skutków dla strony.