Jan jest dłużnikiem, który ma do wyboru spłatę długu w formie gotówki lub przeniesienia własności samochodu. Komornik informuje go o konieczności dokonania wyboru, ale Jan nie podejmuje decyzji. Po upływie wyznaczonego terminu komornik przekaże wierzycielowi informację, pozwalając mu wybrać, czy chce otrzymać gotówkę, czy samochód.

W przypadku zastosowania przepisu dotyczącego wyboru świadczeń przez dłużnika, istnieje kilka sposobów obrony przed jego egzekucją w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej.

1. **Zgłoszenie sprzeciwu**: Dłużnik może złożyć sprzeciw od wniosku wierzyciela o wyznaczenie terminu do dokonania wyboru. W sprzeciwie należy wskazać, dlaczego dłużnik nie dokonał wyboru oraz jakie okoliczności mogą uzasadniać przedłużenie terminu wyboru świadczenia. Przykładowo, może to być związane z brakiem dostępu do niezbędnych informacji lub dokumentów.

2. **Wykazanie braku zobowiązania**: Dłużnik może również obronić się wykazując, że nie jest zobowiązany do spełnienia żadnego z oferowanych świadczeń. Na przykład, jeśli dłużnik ma podstawy do podważenia zasadności roszczenia wierzyciela (np. poprzez udowodnienie, że świadczenie już zostało spełnione lub że roszczenie jest przedawnione).

3. **Propozycja alternatywnego rozwiązania**: Dłużnik może złożyć propozycję alternatywnego rozwiązania, które będzie satysfakcjonujące dla obu stron. Może to obejmować spłatę w ratach, co może być korzystne dla dłużnika w sytuacji finansowej trudności.

4. **Wykazanie nieprawidłowości w postępowaniu egzekucyjnym**: Dłużnik powinien również zwrócić uwagę na procedury egzekucyjne. Jeśli komornik nie przestrzegał przepisów prawa, np. nie dostarczył odpowiednich informacji na temat możliwości wyboru świadczeń, dłużnik może kwestionować ważność postępowania egzekucyjnego.

5. **Przygotowanie odpowiedniej dokumentacji**: Kluczowe jest przygotowanie wszelkiej niezbędnej dokumentacji, która może potwierdzić argumenty dłużnika. Warto zbierać dowody, które mogą pomóc w wykazaniu swojego stanowiska, takie jak umowy, korespondencja z wierzycielem czy potwierdzenia dokonania płatności.

Wszystkie te działania powinny być podejmowane z zachowaniem odpowiednich terminów procesowych oraz w oparciu o konsultacje z prawnikiem, aby zapewnić skuteczność obrony.

Na podstawie powyższego przepisu, oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Pismo wniosku wierzyciela do komornika**: Dokument potwierdzający, że wierzyciel złożył wniosek do komornika o wszczęcie egzekucji oraz wskazujący, że dłużnik ma do wyboru różne świadczenia. Pismo powinno zawierać datę złożenia wniosku oraz dokładny opis świadczeń, które dłużnik ma spełnić.

2. **Protokół z posiedzenia komornika**: Protokół dokumentujący rozmowę komornika z dłużnikiem, w której komornik informuje dłużnika o konieczności dokonania wyboru świadczenia oraz wyznacza mu odpowiedni termin na dokonanie tego wyboru. Protokół powinien zawierać datę, czas oraz miejsce spotkania.

3. **Dowód doręczenia wezwania do wyboru świadczenia**: Potwierdzenie doręczenia dłużnikowi wezwania do wyboru świadczenia, które zostało wysłane przez komornika. Może to być potwierdzenie odbioru, które będzie świadczyć o tym, że dłużnik został poinformowany o swoich obowiązkach.

4. **Korespondencja między wierzycielem a dłużnikiem**: Wszelkie pisma lub wiadomości e-mail, w których wierzyciel przypomina dłużnikowi o konieczności dokonania wyboru świadczenia oraz informuje go o konsekwencjach braku takiego wyboru po upływie wyznaczonego terminu. Tego rodzaju dokumenty mogą potwierdzać, że dłużnik był świadomy swoich obowiązków.

5. **Oświadczenie dłużnika o braku dokonania wyboru**: Oświadczenie lub protokół, w którym dłużnik przyznaje, że nie dokonał wyboru świadczenia w wyznaczonym terminie. Taki dokument może być kluczowy w procesie dowodowym, potwierdzając, że dłużnik nie wywiązał się ze swojego obowiązku, co pozwala wierzycielowi na dokonanie wyboru świadczenia.

Na podstawie podanego przepisu dotyczącego wyboru świadczeń przez dłużnika, oto pięć dowodów, które mogą być wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania tego przepisu w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dowód w postaci korespondencji między dłużnikiem a wierzycielem** - e-maile lub pisma, w których dłużnik informował wierzyciela o swoich wątpliwościach dotyczących wyboru świadczeń lub o chęci dokonania wyboru, co może sugerować, że dłużnik nie został dostatecznie poinformowany o swoich prawach i obowiązkach.

2. **Dowód z zeznań świadków** - zeznania osób, które były obecne podczas rozmów między dłużnikiem a wierzycielem, w których omawiano świadczenia, mogą potwierdzić, że dłużnik nie otrzymał jasnych instrukcji co do możliwości wyboru świadczeń.

3. **Dowód z dokumentacji dotyczącej egzekucji** - analiza akt sprawy egzekucyjnej, w tym brak pisemnego wezwania do dokonania wyboru świadczenia w odpowiednim terminie, co może świadczyć o niedopełnieniu obowiązków przez komornika.

4. **Dowód w postaci opinii prawnej** - ekspertyza prawnika, która potwierdza, że dłużnik nie był odpowiednio poinformowany o przysługujących mu prawach do dokonania wyboru świadczenia lub że wierzyciel nie zastosował się do wymogów formalnych przy wszczynaniu egzekucji.

5. **Dowód z nagrania rozmowy** - jeśli dłużnik i wierzyciel prowadzili rozmowy telefoniczne, nagranie takiej rozmowy może ujawnić, że dłużnik nie miał pełnej świadomości swoich praw w kontekście wyboru świadczeń, co mogłoby wpłynąć na decyzje podejmowane przez obie strony.