Artykuł ten reguluje zasady przeliczania należności z zajętych rachunków bankowych prowadzonych w walutach obcych na walutę polską. Przepisy te chronią interesy wierzycieli, zapewniając, że środki są przekazywane według aktualnych kursów NBP. Wyjątek dla tytułów wykonawczych wyłącznie w walucie obcej wskazuje na elastyczność w egzekucji zobowiązań.\n\n2)
Osoba A ma rachunek bankowy w euro, na którym zablokowano środki na rzecz komornika. Bank, zgodnie z przepisem, przelicza kwotę w euro na złote według kursu NBP z dnia przekazania. Jeżeli jednak tytuł wykonawczy dotyczy spłaty w euro, środki pozostają w walucie obcej.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisu dotyczącego zajęcia rachunku bankowego w walucie obcej, można rozważyć kilka strategii zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych.
1. **Ustalenie zasadności zajęcia**: Kluczowym krokiem jest zbadanie, czy tytuł wykonawczy, na podstawie którego dokonano zajęcia, jest prawidłowy i ważny. Należy sprawdzić, czy egzekucja została przeprowadzona zgodnie z przepisami prawa, czy spełnione są wszystkie wymogi formalne dotyczące tytułu wykonawczego.
2. **Wykazanie, że tytuł wykonawczy dotyczy wyłącznie waluty obcej**: Zgodnie z § 2 przepisu, jeżeli tytuł wykonawczy obejmuje świadczenie wyłącznie w walucie obcej, przepis § 1 nie ma zastosowania. Jeżeli możliwe jest wykazanie, że dług jest wyrażony w walucie obcej, można argumentować, że zajęcie nie powinno być przeprowadzone w walucie polskiej.
3. **Obrona przed przewalutowaniem**: W przypadku, gdy zajęcie dotyczy rachunku w walucie obcej, można podnieść argumentację, że zastosowanie kursu kupna NBP w dniu przekazania należności do komornika może prowadzić do niekorzystnych skutków finansowych. Można domagać się, aby egzekucja była prowadzona w walucie obcej, a nie w złotych polskich, co może być korzystniejsze dla dłużnika.
4. **Zgłoszenie zarzutów do egzekucji**: W postępowaniu egzekucyjnym można złożyć zarzuty do działania komornika, wskazując na nieprawidłowości w postępowaniu egzekucyjnym lub naruszenie przepisów prawa, co może prowadzić do uchwały o umorzeniu postępowania egzekucyjnego lub jego wstrzymania.
5. **Zasięgnięcie opinii specjalistów**: Warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie cywilnym lub karnym, aby dokładnie przeanalizować sytuację oraz zidentyfikować potencjalne luki w zastosowaniu przepisów, które mogą być użyte w obronie.
Przygotowanie odpowiednich dowodów oraz dokumentacji może znacząco zwiększyć szanse na skuteczną obronę przed egzekucją.
Na podstawie podanego artykułu prawnego, oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Zaświadczenie z banku o zajęciu rachunku**: Dokument potwierdzający, że dany rachunek bankowy został zajęty przez komornika, zawierający dane właściciela rachunku, numer rachunku oraz informację o zajętej kwocie w walucie obcej.
2. **Wyciąg bankowy**: Wyciąg z rachunku bankowego, który pokazuje stan konta przed i po zajęciu, w tym przeliczenie kwoty na walutę polską według kursu NBP z dnia zajęcia. Wyciąg ten może również zawierać informacje o transakcjach, które miały miejsce na rachunku.
3. **Kursy walut NBP**: Oficjalne dane z Narodowego Banku Polskiego dotyczące kursów kupna walut obcych w dniu zajęcia rachunku, które mogą potwierdzić, że przeliczenie należności odbyło się zgodnie z obowiązującymi przepisami.
4. **Tytuł wykonawczy**: Dokument, który jednoznacznie wskazuje na obowiązek zapłaty w walucie obcej, co będzie kluczowe w kontekście ustalenia, czy przepis § 1 miał zastosowanie. Tytuł wykonawczy powinien jasno określać walutę, w której świadczenie powinno zostać spełnione.
5. **Pisemne oświadczenie komornika**: Oświadczenie wydane przez komornika, które określa sposób przeliczenia zajętej kwoty oraz wskazuje, że zastosowano odpowiednie przepisy prawa dotyczące zajęcia rachunku bankowego w walucie obcej, potwierdzające prawidłowość działań komornika.
Te dowody mogą być wykorzystane do ustalenia, czy działania związane z zajęciem rachunku bankowego oraz przeliczeniem należności na walutę polską były zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi.
Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisu dotyczącego zajęcia rachunku bankowego prowadzonego w walucie obcej:
1. **Dokumentacja tytułu wykonawczego**: Przedłożenie oryginału tytułu wykonawczego, który jasno określa, że świadczenie pieniężne ma być spełnione wyłącznie w walucie obcej, w której prowadzony jest rachunek bankowy. Dowód ten potwierdza, że przepis § 2 jest zastosowany prawidłowo i nie powinien być stosowany w kontekście zajęcia rachunku.
2. **Zaświadczenie bankowe**: Uzyskanie zaświadczenia z banku, które potwierdza, że rachunek bankowy rzeczywiście jest prowadzony w walucie obcej, a wszystkie transakcje na tym rachunku i obciążenia są dokonywane wyłącznie w tej walucie. Takie zaświadczenie może wykazać, że nie można zastosować przeliczenia na walutę polską.
3. **Opinie ekspertów finansowych**: Przedstawienie opinii biegłych lub ekspertów z zakresu finansów, którzy potwierdzą, że przeliczenie kwoty z waluty obcej na walutę polską w momencie zajęcia rachunku bankowego może prowadzić do straty finansowej dla dłużnika, co stoi w sprzeczności z celem windykacji.
4. **Historia transakcji na rachunku**: Prezentacja wyciągów bankowych z zajętego rachunku, które pokazują, że wszystkie operacje, w tym wpłaty i wypłaty, są realizowane w walucie obcej. Dowód ten ma na celu wykazanie, że rachunek jest wykorzystywany zgodnie z jego przeznaczeniem i że zasady dotyczące waluty obcej są przestrzegane.
5. **Świadectwa osób trzecich**: Przedstawienie świadectw osób trzecich, takich jak pracownicy banku lub osoby prowadzące działalność gospodarczą, które mogą potwierdzić, że zajęcie rachunku w walucie obcej i przeliczenie środków na walutę polską jest niezgodne z umową rachunku bankowego oraz ogólnymi zasadami prowadzenia takich rachunków.
Te dowody razem mogą wykazać, że zastosowanie przepisu dotyczącego zajęcia rachunku bankowego nie ma podstaw prawnych w danej sprawie, co może prowadzić do unieważnienia działań komornika.