1) Artykuł ten reguluje zasady zajęcia wierzytelności z rachunku wspólnego, co może wpływać na sytuację finansową dłużnika oraz osób trzecich. Wymaga on od dłużnika przedłożenia umowy rachunku, co ma na celu ustalenie jego udziału w środkach. Zasady te mają na celu ochronę zarówno wierzycieli, jak i pozostałych współwłaścicieli rachunku.
Janek ma wspólny rachunek z przyjacielem, na którym trzymają oszczędności. Po tym, jak Janek nie spłacił długu, komornik zajął część środków z ich rachunku. Janek musi teraz przedłożyć umowę rachunku, aby ustalić, jaki procent środków mu przysługuje, a jego przyjaciel został poinformowany o zajęciu.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem zajęcia wierzytelności z rachunku wspólnego na podstawie wskazanego artykułu, dłużnik powinien podjąć kilka kluczowych kroków.
1. **Przedłożenie umowy rachunku**: Dłużnik powinien niezwłocznie przedłożyć komornikowi umowę rachunku wspólnego. Jeżeli umowa precyzuje udział dłużnika, to będzie to kluczowy argument w obronie przed egzekucją. Warto upewnić się, że umowa jasno określa zasady korzystania z rachunku i udziały poszczególnych wspólników.
2. **Udział w rachunku wspólnym**: Jeśli umowa nie określa udziału dłużnika lub dłużnik nie przedłoży umowy, domniemywa się, że udziały są równe. Dłużnik może argumentować, że jego udział w rachunku wspólnym jest mniejszy niż sugerowany przez wierzyciela, co może ograniczyć kwotę, która może być zajęta.
3. **Dowody na wniesienie wkładów**: Dłużnik powinien zebrać dowody na to, że nie jest jedynym właścicielem środków na rachunku, a zatem może udowodnić, że zajęcie dotyczy tylko części środków. Warto przedstawić dowody na wniesienie wkładów przez innych współwłaścicieli.
4. **Wniosek o zwolnienie części kwoty**: Po ustaleniu udziału dłużnika w rachunku, dłużnik może złożyć wniosek o zwolnienie pozostałych udziałów przedmiotu egzekucji. Warto podkreślić, że pozostałe środki na rachunku należą do innych osób i nie powinny być przedmiotem egzekucji.
5. **Zgłoszenie sprzeciwu**: W przypadku, gdy dłużnik uważa, że zajęcie jest niezgodne z prawem lub narusza jego prawa, może złożyć sprzeciw od czynności egzekucyjnych. W sprzeciwie warto wskazać na błędy proceduralne lub brak podstaw do egzekucji.
Podsumowując, kluczowe jest działanie na bieżąco, dokumentowanie swojego stanowiska i wykorzystywanie dostępnych środków prawnych w celu obrony przed zajęciem rachunku wspólnego.
Na podstawie przedstawionego artykułu prawnego można zaproponować następujące dowody, które mogą być wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Umowa rachunku bankowego** - Przedłożenie umowy dotyczącej rachunku wspólnego, w której jasno określony jest udział dłużnika oraz osób trzecich (wspólników). Dowód ten potwierdzi, jaką część środków dłużnik ma na rachunku i w jakim zakresie może być prowadzona egzekucja.
2. **Wyciąg bankowy** - Dokument potwierdzający stan rachunku wspólnego w chwili zajęcia, który pokazuje wysokość zgromadzonych środków oraz operacje dokonane przed i po zajęciu. Taki wyciąg może służyć do ustalenia wartości dłużnika oraz ewentualnych transakcji, które mogły wpłynąć na jego sytuację finansową.
3. **Zawiadomienie komornika** - Kopia zawiadomienia, które komornik wysłał do dłużnika oraz pozostałych wspólników rachunku wspólnego, informującego o zajęciu. Dowód ten wykazuje, że wszelkie procedury zostały zachowane zgodnie z prawem oraz że wspólnicy byli poinformowani o zajęciu.
4. **Dokumenty potwierdzające tożsamość dłużnika i wspólników** - Przedłożenie dokumentów tożsamości (np. dowodów osobistych) dłużnika oraz osób trzecich (wspólników), co jest niezbędne do ustalenia, kto jest stroną umowy oraz do identyfikacji uczestników postępowania egzekucyjnego.
5. **Protokół wyjawienia majątku** - Protokół sporządzony w wyniku czynności wyjawienia majątku, który może zawierać informacje o innych aktywach dłużnika oraz jego sytuacji finansowej. Taki dokument może wykazać, czy dłużnik rzeczywiście ma inne źródła dochodów lub majątek, który może być brany pod uwagę w kontekście egzekucji.
Te dowody mogą wspierać argumentację w sprawach dotyczących egzekucji wierzytelności z rachunku wspólnego oraz ustalać zakres odpowiedzialności dłużnika i wspólników.
Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisu dotyczącego zajęcia wierzytelności z rachunku wspólnego w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Umowa rachunku bankowego**: Przedstawienie umowy rachunku wspólnego, która jasno określa, że dłużnik ma mniejszy udział w rachunku niż pozostałe osoby (np. współwłaściciele). Umowa może również zawierać klauzulę o braku możliwości zajęcia środków w przypadku niezgody współwłaścicieli.
2. **Dowody na brak zadłużenia**: Dokumenty finansowe lub wyciągi bankowe, które wykazują, że środki na rachunku wspólnym nie pochodzą z działalności dłużnika, ale są wyłącznie własnością innych współwłaścicieli, co podważa zasadność zajęcia tych środków.
3. **Świadectwa współwłaścicieli rachunku**: Zeznania lub pisemne oświadczenia innych współwłaścicieli rachunku wspólnego, potwierdzające, że dłużnik nie ma prawa do korzystania z całej kwoty zgromadzonej na rachunku oraz że środki te są przeznaczone na wspólne wydatki.
4. **Dokumenty potwierdzające inny tytuł do dysponowania środkami**: Przedstawienie dokumentów, które wykazują, że dłużnik nie ma prawa do dysponowania całą kwotą na rachunku (np. umowy, porozumienia, decyzje sądowe), co może wskazywać na niewłaściwe zastosowanie przepisu o zajęciu rachunku.
5. **Dowody na niezgodność z procedurą egzekucyjną**: Dokumenty wykazujące, że komornik nie zastosował się do wymaganych procedur (np. nie powiadomił współwłaścicieli rachunku lub nie wezwał dłużnika do przedłożenia umowy rachunku w wymaganym terminie), co może podważyć legalność działań egzekucyjnych.