1) Artykuł podkreśla elastyczność sądu w zakresie ustalania faktów przed wydaniem orzeczenia. Sąd ma możliwość samodzielnego dokonania weryfikacji lub delegowania zadań, co sprzyja efektywności postępowania. Wprowadzenie referendarzy jako osób uprawnionych do wykonywania niektórych czynności przyspiesza proces i odciąża sędziów.
W sprawie o rozwód, sąd może zlecić sędziemu z zespołu przeprowadzenie wysłuchania dzieci, aby ustalić ich potrzeby, lub skierować sprawę do referendarza w celu potwierdzenia istniejących dokumentów dotyczących majątku stron.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisów dotyczących weryfikacji okoliczności faktycznych przed wydaniem orzeczenia, warto skupić się na kilku kluczowych aspektach.
1. **Zgłoszenie wątpliwości co do potrzeby weryfikacji**: W przypadku, gdy sąd planuje przeprowadzenie czynności weryfikacyjnych, obrona powinna zgłosić wątpliwości co do zasadności takiego działania. Należy argumentować, że dostępne dowody są wystarczające do wydania orzeczenia i nie ma potrzeby dalszego postępowania dowodowego. Warto wskazać na konkretne dokumenty lub dowody, które już zostały przedstawione, podkreślając ich jednoznaczność.
2. **Zaskarżenie decyzji o przeprowadzeniu czynności**: Jeżeli sąd zdecyduje się na weryfikację, obrona może złożyć zażalenie na tę decyzję, argumentując, że nie ma podstaw prawnych do takiej czynności. Warto powołać się na przepisy prawa oraz na orzecznictwo, które może wspierać tezę o niezasadności dalszego badania okoliczności faktycznych.
3. **Zgłoszenie zastrzeżeń co do sposobu przeprowadzenia dowodu**: Jeśli sąd wyznacza sędziego lub referendarza do przeprowadzenia czynności, obrona może zgłosić zastrzeżenia co do bezstronności lub kompetencji tej osoby. Można poprosić o wyznaczenie innego sędziego, wskazując na okoliczności, które mogą budzić wątpliwości co do obiektywizmu.
4. **Skupienie się na skutkach prawnych**: Należy podkreślić, że wydłużenie postępowania poprzez dodatkowe czynności może naruszać prawo do sprawiedliwego procesu, a także wpływać na sytuację stron, np. poprzez opóźnienia w uzyskaniu orzeczenia, które może być kluczowe w sprawie.
5. **Argumentacja opóźnienia i jego wpływu na interesy stron**: Warto przedstawić argumenty dotyczące negatywnych konsekwencji, jakie może przynieść przedłużenie postępowania, zarówno dla strony, jak i dla ogólnego porządku prawnego.
Podsumowując, kluczem do skutecznej obrony jest skoncentrowanie się na zasadności weryfikacji, wykazanie jej zbędności oraz podkreślenie wpływu na przebieg postępowania.
Na podstawie podanego artykułu prawnego, oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Protokół z posiedzenia sądowego**: Dokumentujący przebieg posiedzenia, na którym sąd zadecydował o przeprowadzeniu czynności sprawdzających. Protokół ten powinien zawierać informacje o argumentach stron oraz uzasadnieniu potrzeby przeprowadzenia dowodu.
2. **Zeznania świadków**: Świadkowie, którzy mogą potwierdzić okoliczności faktyczne sprawy, mogą zostać wezwani na posiedzenie. Ich zeznania mogą być kluczowe w ocenie, czy zachodziła potrzeba przeprowadzenia dodatkowych czynności dowodowych przed wydaniem orzeczenia.
3. **Opinie biegłych**: W sytuacji, gdy sprawa wymaga wiedzy specjalistycznej (np. w sprawach medycznych, budowlanych czy finansowych), opinie biegłych mogą dostarczyć niezbędnych informacji, które uzasadnią konieczność przeprowadzenia określonych czynności przez sąd.
4. **Dokumenty urzędowe lub prywatne**: Dokumenty takie jak umowy, zestawienia, korespondencja między stronami czy inne pisma mogą stanowić dowód na istnienie określonych okoliczności, które są kluczowe dla sprawy i uzasadniają potrzebę dalszych czynności dowodowych.
5. **Zgłoszenia i wnioski stron**: Wszelkie wnioski i zgłoszenia stron dotyczące potrzeby przeprowadzenia określonych czynności dowodowych, które zostały złożone do akt sprawy, mogą stanowić dowód na to, że istniała realna potrzeba sprawdzenia faktów przed wydaniem orzeczenia. Wnioski te powinny być odpowiednio uzasadnione i odnosić się do specyfiki sprawy.
Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisu dotyczącego sprawdzenia okoliczności faktycznych przed wydaniem orzeczenia:
1. **Protokół z rozprawy głównej** - Dokument ten może zawierać zapisy dotyczące tego, że okoliczności faktyczne zostały już wystarczająco wyjaśnione i nie zachodzi potrzeba ich dalszego sprawdzania. Protokół może potwierdzić, że strony przedstawiły pełne dowody i argumenty, co sprawia, że dalsze czynności są zbędne.
2. **Opinie biegłych** - W przypadku, gdy w sprawie przedłożono już opinie biegłych, które jednoznacznie rozstrzygają o kluczowych okolicznościach sprawy, można argumentować, że przepis nie ma zastosowania, ponieważ nie ma potrzeby dalszego ustalania faktów.
3. **Oświadczenia stron** - W sytuacji, gdy obie strony zgadzają się co do istotnych faktów sprawy i składają stosowne oświadczenia, można wykazać, że nie jest konieczne przeprowadzanie dodatkowych czynności, co podważa zasadność zastosowania przepisu.
4. **Dokumenty urzędowe** - Przedłożenie dokumentów urzędowych (np. wyroków, aktów notarialnych, zaświadczeń) potwierdzających ustalone okoliczności, które są niezbędne do rozstrzygania sprawy, może służyć jako dowód na to, że dalsze ustalanie faktów jest zbędne.
5. **Dowód w postaci zeznań świadków** - Zeznania świadków, które jednoznacznie potwierdzają stan faktyczny sprawy, mogą wskazywać na to, że nie zachodzi potrzeba dalszego sprawdzania okoliczności, co podważa zasadność zastosowania przepisu dotyczącego ustalania faktów przed wydaniem orzeczenia.