1) Artykuł reguluje sposób ogłaszania orzeczeń i zarządzeń w postępowaniu sądowym, kładąc nacisk na konieczność ustnego ogłoszenia oraz odpowiednie doręczenie stronom. Przepisy te zapewniają przejrzystość procesu oraz informują uczestników o ich prawach. Istotne jest również uwzględnienie sytuacji, gdy postępowanie odbywa się z wyłączeniem jawności.
W sprawie rozwodowej, sąd ogłosił wyrok na posiedzeniu, na którym była obecna tylko jedna strona. Chociaż druga strona nie stawiła się, sąd uznał wyrok za ogłoszony i doręczył go stronie obecnej, pouczając o możliwości złożenia apelacji.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisów dotyczących ogłaszania orzeczeń i zarządzeń w sprawach cywilnych lub karnych, warto rozważyć kilka strategii.
1. **Kwestionowanie ogłoszenia**: Jeśli orzeczenie zostało ogłoszone w nieobecności strony, można argumentować, że nie zostało ono skutecznie ogłoszone, co narusza zasady postępowania. Warto sprawdzić, czy w protokole lub notatce urzędowej wskazano przyczynę nieobecności. Można wnosić o uchwałę, że orzeczenie nie może być uznawane za wydane.
2. **Zaskarżenie postanowienia**: Jeżeli strona była obecna przy ogłoszeniu, ale nie została pouczona o prawie do zaskarżenia, należy podnieść ten fakt w apelacji. Brak informacji o terminach i sposobach wniesienia środka zaskarżenia może być podstawą do unieważnienia orzeczenia.
3. **Sprawdzenie uzasadnienia**: W przypadku, gdy orzeczenie nie zostało doręczone wraz z uzasadnieniem, można wnieść o jego doręczenie. Niezapewnienie uzasadnienia może być podstawą do zaskarżenia orzeczenia, zwłaszcza gdy strona nie miała możliwości zapoznania się z podstawami decyzji sądu.
4. **Zarządzenia wydane poza rozprawą**: W sytuacji, gdy postanowienia lub zarządzenia były wydane poza rozprawą, a strona nie była o tym powiadomiona, można argumentować, że są one nieważne z uwagi na brak stosownego zawiadomienia.
5. **Obecność na posiedzeniu**: W przypadku posiedzeń, w których udział był możliwy za pomocą urządzeń technicznych, warto zaznaczyć, że strona była „obecna” przy ogłoszeniu. Należy jednak zwrócić uwagę na sposób, w jaki odbywało się ogłoszenie, aby upewnić się, że nie doszło do naruszenia procedur.
Podsumowując, kluczowe jest monitorowanie przestrzegania zasad ogłaszania orzeczeń, informowania stron o ich prawach oraz dbałość o formalności związane z doręczeniem uzasadnień, co może stanowić solidne podstawy do skutecznej obrony.
Na podstawie przedstawionego artykułu prawnego, oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Protokół rozprawy** - Protokół z rozprawy, na której ogłoszono orzeczenie lub zarządzenie, może stanowić dowód potwierdzający, że orzeczenie zostało ogłoszone ustnie oraz, że uczestnicy postępowania zostali pouczeni o swoich prawach dotyczących środków zaskarżenia.
2. **Notatka urzędowa** - W sytuacji, gdy na ogłoszeniu orzeczenia nikt się nie stawił, notatka urzędowa wskazująca na przyczynę odstąpienia od ogłoszenia orzeczenia może służyć jako dowód w sprawie, wykazując, że procedura została prawidłowo przeprowadzona zgodnie z przepisami.
3. **Zawiadomienia o doręczeniu orzeczeń** - Dowody w postaci zawiadomień doręczenia orzeczeń i postanowień stronom postępowania, które potwierdzają, że były one informowane o treści decyzji sądowych, co jest istotne dla realizacji ich prawa do zaskarżenia.
4. **Uzasadnienie orzeczenia** - Uzasadnienie orzeczenia lub zarządzenia, które powinno być doręczone stronom, stanowi kluczowy dowód wykazujący, że orzeczenie było oparte na odpowiednich przesłankach prawnych i faktycznych oraz że strony miały możliwość zapoznania się z motywami rozstrzygnięcia.
5. **Rejestracja posiedzenia zdalnego** - W przypadku, gdy strona uczestniczyła w posiedzeniu za pomocą urządzeń technicznych, nagranie audio-wideo posiedzenia może być dowodem na to, że strona była obecna przy ogłoszeniu postanowienia lub zarządzenia, co potwierdza jej prawo do uczestnictwa w postępowaniu.
Te dowody mogą być kluczowe w kontekście wykazania, że procedury sądowe były przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami, co wpływa na możliwość ewentualnego zaskarżenia orzeczeń.
Na podstawie powyższego artykułu prawnego można przedstawić następujące dowody, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Protokół z posiedzenia**: Protokół, w którym nie odnotowano obecności stron lub ich pełnomocników w czasie ogłoszenia orzeczenia, co może podważyć argumentację, że orzeczenie zostało właściwie ogłoszone, gdyż brak obecności oznacza, że strony mogły nie być poinformowane o treści decyzji sądu.
2. **Świadectwa obecności**: Oświadczenia świadków, którzy mogą potwierdzić, że nie zostali powiadomieni o terminie posiedzenia, na którym ogłoszono orzeczenie. Brak informacji o terminie posiedzenia może sugerować, że strony nie miały możliwości zapoznania się z treścią orzeczenia.
3. **Dowód doręczenia**: Dowód na to, że doręczenie orzeczenia lub zarządzenia nie zostało przeprowadzone zgodnie z wymogami ustawowymi, np. brak potwierdzenia odbioru przez stronę, co może sugerować, że strona nie była świadoma możliwości wniesienia środka zaskarżenia.
4. **Niezgodność z protokołem urzędowym**: Odkrycie, że w protokole lub notatce urzędowej z posiedzenia nie wskazano przyczyny odstąpienia od ogłoszenia, co narusza wymogi formalne i może podważyć ważność ogłoszonego orzeczenia.
5. **Zgłoszenie wniosku o ustne przedstawienie uzasadnienia**: Dowód na to, że strona obecna podczas ogłoszenia orzeczenia złożyła wniosek o ustne przedstawienie najważniejszych powodów rozstrzygnięcia, a sąd nie spełnił tego wniosku, co może wskazywać na naruszenie prawa do rzetelnego procesu i pełnego dostępu do informacji dotyczących sprawy.
Te dowody mogą być kluczowe w argumentacji na rzecz braku zasadności zastosowania przepisów zawartych w artykule.