Artykuł ten chroni strony postępowania, które potrzebują pomocy prawnej, zapewniając, że terminy procesowe są zawieszane do momentu rozpatrzenia wniosku o przyznanie obrońcy lub pełnomocnika. To rozwiązanie ma na celu zminimalizowanie negatywnych skutków dla stron, które nie mają wystarczających środków na reprezentację prawną.\n\n2)
Osoba, która złożyła wniosek o przyznanie pomocy prawnej, nie może w tym czasie złożyć odpowiedzi na pozew. Termin na odpowiedź zostaje zawieszony, aż do momentu rozpatrzenia jej wniosku o wyznaczenie obrońcy z urzędu.
W przypadku zastosowania przepisu dotyczącego zawieszenia terminu czynności procesowej ze względu na konieczność dokonania ich przez obrońcę lub pełnomocnika, istnieje kilka sposobów obrony przed jego skutkami w sprawie cywilnej lub karnej.
Po pierwsze, należy zbadać, czy rzeczywiście zachodzi konieczność wyznaczenia obrońcy lub pełnomocnika. W sytuacji, gdy strona postępowania ma możliwość samodzielnego działania, można argumentować, że nie powinno dochodzić do zawieszenia terminu. Warto również zwrócić uwagę na okoliczności sprawy – w przypadku, gdy strona była w stanie złożyć wymagane dokumenty lub podjąć inne czynności procesowe przed złożeniem wniosku o pomoc prawną, można podnieść kwestię braku zasadności zawieszenia terminu.
Po drugie, istotne jest ścisłe monitorowanie procedury przyznawania pomocy prawnej. Jeśli wniosek o przyznanie obrońcy został złożony, można argumentować, że czas oczekiwania na decyzję w tej sprawie nie powinien wpływać na terminy procesowe, szczególnie jeśli opóźnienie w rozpoznaniu wniosku wynika z nieuzasadnionych opóźnień ze strony sądu.
Po trzecie, warto złożyć zażalenie na postanowienie o wyznaczeniu obrońcy lub pełnomocnika, jeśli istnieją podstawy do kwestionowania jego zasadności. Przykładowo, można wskazać na niewłaściwy dobór osoby do pełnienia roli obrońcy lub pełnomocnika, co może mieć wpływ na jakość reprezentacji w sprawie.
Ponadto, w przypadku wyznaczenia obrońcy z urzędu, można argumentować, że jego termin na dokonanie czynności powinien być rozsądny i proporcjonalny do złożoności sprawy, a nie automatycznie wydłużany na czas oczekiwania na postanowienie. W każdym przypadku kluczowe jest aktywne działanie i monitorowanie postępów sprawy, aby skutecznie bronić się przed niekorzystnymi skutkami przepisów dotyczących zawieszenia terminów.
Na podstawie podanego artykułu prawnego, oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Postanowienie sądu o przyznaniu pomocy prawnej**: Dokument potwierdzający, że strona postępowania złożyła wniosek o przyznanie pomocy prawnej. Wskazuje to, że termin do dokonania czynności procesowej został zawieszony na czas rozpoznania tego wniosku.
2. **Pisemna korespondencja pomiędzy stroną a sądem**: Wszelkie pisma, w których strona informuje sąd o potrzebie wyznaczenia obrońcy lub pełnomocnika, mogą udowodnić, że strona działała zgodnie z wymogami proceduralnymi i oczekiwała na decyzję sądu.
3. **Postanowienie o wyznaczeniu obrońcy lub pełnomocnika z urzędu**: Dokument zawierający decyzję sądu o przyznaniu obrońcy lub pełnomocnika z urzędu, który potwierdza, że termin do dokonania czynności procesowej rozpoczyna bieg od daty doręczenia tego postanowienia.
4. **Potwierdzenie doręczenia postanowienia obrońcy lub pełnomocnikowi**: Dowód w postaci potwierdzenia odbioru przez wyznaczonego obrońcę lub pełnomocnika postanowienia sądu. To dokumentuje moment, od którego bieg terminu do dokonania czynności procesowej powinien być liczony.
5. **Zeznania świadków**: Świadkowie mogą potwierdzić, że strona postępowania była w kontakcie z sądem w celu uzyskania pomocy prawnej oraz że oczekiwała na wyznaczenie obrońcy lub pełnomocnika, co podkreśla zasadność zastosowania przepisów dotyczących zawieszenia terminu.
Te dowody mogą pomóc w wykazaniu, że strona postępowania przestrzegała przepisów dotyczących pomocy prawnej oraz że terminy procesowe zostały odpowiednio zawieszone zgodnie z przepisami prawa.
Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisu dotyczącego terminów czynności procesowych w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Dokumenty potwierdzające złożenie wniosku o pomoc prawną**: Przedstawienie kopii wniosku o przyznanie pomocy prawnej oraz potwierdzenia jego złożenia z datą, która wskazuje, że wnioskodawca złożył go w odpowiednim czasie, ale nie otrzymał jeszcze decyzji dotyczącej przyznania obrońcy lub pełnomocnika.
2. **Zeznania świadków**: Świadkowie mogą potwierdzić, że strona postępowania podjęła wszelkie kroki w celu zapewnienia sobie obrońcy lub pełnomocnika, w tym, że kontaktowała się z kancelariami prawnymi lub organizacjami zajmującymi się pomocą prawną, co wskazuje na brak zaniechania ze strony wnioskodawcy.
3. **Wydruki z systemu sądowego**: Prezentacja wydruku z systemu informatycznego sądu, który pokazuje daty złożenia wniosków, wnioski o pomoc prawną oraz wszelkie postanowienia dotyczące przyznania obrońcy lub pełnomocnika, co może wykazać, że strona nie była w stanie dokonać czynności procesowej z powodu opóźnień administracyjnych.
4. **Opinie ekspertów prawnych**: Przedstawienie opinii biegłego prawnika lub eksperta, który potwierdzi, że w danej sytuacji zastosowanie przepisu dotyczącego zawieszenia terminu nie miało podstaw, ponieważ strona miała inne środki obrony lub możliwości działania, niezależne od wyznaczenia obrońcy z urzędu.
5. **Korespondencja z sądem**: Dowód w postaci korespondencji z sądem, w której strona pyta o stan sprawy dotyczącej przyznania pomocy prawnej, co może wykazać, że termin był zawieszony bez podstawnej przyczyny, a strona wykazała aktywność i zainteresowanie sprawą.