1) Artykuł precyzuje, jak obliczać czas trwania środków przymusu, które skutkują pozbawieniem wolności. Jasne określenie „24 godzin” od momentu aresztowania zapewnia przejrzystość i chroni prawa osób zatrzymanych, a także umożliwia skuteczną kontrolę nad czasem trwania pozbawienia wolności.
Policja zatrzymuje osobę w piątek o godzinie 15
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem środka przymusu skutkującego pozbawieniem wolności w sprawie cywilnej lub karnej, warto skupić się na kilku kluczowych aspektach.
1. **Proceduralne uchybienia**: Sprawdź, czy podczas stosowania środka przymusu przestrzegano wszystkich procedur. Zwróć uwagę na to, czy organy ścigania lub sąd dopełniły wymogów formalnych, takich jak wydanie odpowiedniego postanowienia, informowanie o prawach czy też konieczność uzyskania zgody sądu w niektórych przypadkach.
2. **Niezgodność z prawem**: Ustal, czy istnieją podstawy do zakwestionowania legalności pozbawienia wolności. Może to dotyczyć braku uzasadnienia dla zastosowania takiego środka, jego nieproporcjonalności w stosunku do celów postępowania lub braku dowodów koniecznych do uzasadnienia zastosowania tego środka.
3. **Naruszenie praw człowieka**: W przypadku, gdy pozbawienie wolności narusza podstawowe prawa, takie jak prawo do obrony, prawo do rzetelnego procesu czy prawo do godności, można powołać się na te argumenty. Zgłoszenie skargi do odpowiednich instytucji, takich jak Rzecznik Praw Obywatelskich, może być skutecznym krokiem.
4. **Zastosowanie środków alternatywnych**: Zwróć uwagę, czy przed zastosowaniem środka przymusu nie istniały inne, mniej restrykcyjne opcje, które mogłyby osiągnąć ten sam cel. Wskazanie na możliwość zastosowania takich środków może być argumentem w obronie.
5. **Dokumentacja i dowody**: Zbieraj wszelkie dostępne dowody, które mogą potwierdzić nieprawidłowości w stosowaniu środka przymusu. Może to obejmować świadków, nagrania, dokumenty lub inne materiały, które mogą wspierać Twoją linię obrony.
6. **Podstawy faktyczne**: Analizuj okoliczności faktyczne, które doprowadziły do pozbawienia wolności. Czasami może się okazać, że nie było wystarczających podstaw do tak drastycznego kroku, co może prowadzić do uchwały o nieważności zastosowanego środka.
Przygotowanie obrony wymaga dokładnego zbadania sprawy oraz znalezienia wszelkich potencjalnych nieprawidłowości, które mogą podważyć zasadność zastosowania środka przymusu.
Oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności zastosowania przepisu dotyczącego dnia trwania środka przymusu skutkującego pozbawieniem wolności:
1. **Dokumentacja policyjna**: Protokół zatrzymania sporządzony przez funkcjonariuszy policji, zawierający datę i godzinę rzeczywistego pozbawienia wolności osoby, co pozwala na jednoznaczne określenie momentu rozpoczęcia biegu 24-godzinnego okresu.
2. **Nagrania monitoringu**: Zapisy z kamer monitoringu, które mogą potwierdzić moment zatrzymania danej osoby przez organy ścigania, co pozwoli na zweryfikowanie daty i godziny, od której liczy się czas pozbawienia wolności.
3. **Ze świadków**: Zeznania świadków, takich jak osoby postronne czy członkowie rodziny, którzy mogą potwierdzić, kiedy dana osoba została zatrzymana i jakie okoliczności temu towarzyszyły, co pomoże ustalić czas rzeczywistego pozbawienia wolności.
4. **Rejestry medyczne**: Dokumentacja medyczna, jeśli osoba zatrzymana była badana w szpitalu lub przez lekarza (np. w przypadku obrażeń odniesionych podczas zatrzymania), może zawierać datę i godzinę, co pozwoli na ustalenie momentu, w którym dana osoba znalazła się pod kontrolą organów ścigania.
5. **Zeznania zatrzymanego**: Oświadczenie samej osoby zatrzymanej, w którym opisuje okoliczności swojego pozbawienia wolności, w tym dokładny czas i miejsce zatrzymania, co może wspierać ustalenia dotyczące biegu 24-godzinnego okresu.
Te dowody mogą być kluczowe w sprawach cywilnych lub karnych, w których istotne jest określenie czasu trwania pozbawienia wolności oraz jego zgodności z obowiązującymi przepisami prawa.
Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania środka przymusu skutkującego pozbawieniem wolności w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Świadectwo z monitoringu** - Nagranie z kamer monitorujących miejsce, w którym miało miejsce pozbawienie wolności, pokazujące, że osoba nie została faktycznie uwięziona przez okres 24 godzin, co może podważyć zasadność przyjęcia, że doszło do pozbawienia wolności.
2. **Zeznania świadków** - Świadkowie, którzy mogą potwierdzić, że osoba była widoczna w określonym miejscu w czasie, w którym miało miejsce rzekome pozbawienie wolności, mogą dowodzić, że osoba ta nie była pozbawiona wolności przez wymagany czas.
3. **Dokumentacja medyczna** - Raporty medyczne, które wskazują, że osoba była hospitalizowana lub poddana leczeniu w czasie, który koliduje z rzekomym okresem pozbawienia wolności, co może świadczyć o niemożności przebywania w areszcie.
4. **Bilety lub potwierdzenia podróży** - Dowody w postaci biletów komunikacji publicznej (np. lotniczych, kolejowych) pokazujące, że osoba przebywała w innym miejscu w czasie, w którym miało miejsce rzekome pozbawienie wolności, co może wykazać, że nie mogła być uwięziona.
5. **Oświadczenie obrońcy lub pełnomocnika** - Pisemne oświadczenie prawnika osoby, która była rzekomo pozbawiona wolności, potwierdzające, że brak jest podstaw do zastosowania środka przymusu, ponieważ nie spełnione zostały przesłanki jego zastosowania, takie jak czas trwania pozbawienia wolności czy okoliczności sprawy.