W przypadku, gdy dłużnik jest oskarżony o oszustwo i istnieje ryzyko, że sprzeda swoje nieruchomości, sąd może ustanowić zakaz zbywania tych nieruchomości, aby zabezpieczyć roszczenia wierzycieli. O tym zakazie informuje się w księdze wieczystej.

Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem zabezpieczenia w sprawie cywilnej lub karnej, warto rozważyć kilka kluczowych strategii.

1. **Podważenie podstaw zabezpieczenia**: Należy ocenić, czy istnieją wystarczające podstawy do zastosowania zabezpieczenia. Przykładowo, jeśli sąd wydał postanowienie o zabezpieczeniu grożącego przepadku, warto zbadać, czy rzeczywiście zachodzi ryzyko, że dłużnik (w sprawie cywilnej) lub oskarżony (w sprawie karnej) zbyłby lub obciążył swoje majątki. Argumentacja oparta na braku takiego ryzyka może być kluczowa.

2. **Złożenie odpowiednich dowodów**: Warto przygotować dowody na potwierdzenie, że zabezpieczenie nie jest konieczne. Może to obejmować dokumenty finansowe, umowy lub inne akty, które wskazują na stabilną sytuację majątkową.

3. **Propozycja alternatywnych zabezpieczeń**: Można zaproponować alternatywne formy zabezpieczenia, które byłyby mniej uciążliwe. Na przykład, zamiast zajęcia ruchomości, można zasugerować ustanowienie poręczenia majątkowego lub depozytu w sądzie.

4. **Zaskarżenie postanowienia o zabezpieczeniu**: Jeśli zabezpieczenie zostało nałożone, istnieje możliwość złożenia zażalenia na to postanowienie. Warto wskazać na naruszenie procedur lub brak dostatecznych dowodów na potrzebę zabezpieczenia.

5. **Wnioskowanie o uchwałę o zniesieniu zabezpieczenia**: Jeśli sytuacja majątkowa oskarżonego uległa poprawie lub zmieniły się okoliczności sprawy, można wnioskować o zniesienie zabezpieczenia, podając nowe dowody na poparcie tej tezy.

6. **Zgłoszenie zarzutów przeciwko zabezpieczeniu**: W przypadku, gdy zabezpieczenie dotyczy nieruchomości, możliwe jest zgłoszenie zarzutów dotyczących jego zasadności lub proporcjonalności, co może skutkować jego uchwałą lub ograniczeniem.

Korzystając z powyższych strategii, można zwiększyć szanse na skuteczną obronę przed zastosowaniem zabezpieczenia w postępowaniu cywilnym lub karnym.

Oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności zastosowania przepisu dotyczącego zabezpieczenia w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dokumentacja dotycząca ruchomości i wierzytelności**: Przedstawienie umów sprzedaży, faktur, wyciągów bankowych lub innych dokumentów potwierdzających posiadanie ruchomości (np. samochodów, sprzętu elektronicznego) oraz wierzytelności (np. umowy pożyczkowe), które mogą być przedmiotem zabezpieczenia.

2. **Dowody własności nieruchomości**: Przedstawienie aktu notarialnego, wypisu z księgi wieczystej lub innego dokumentu potwierdzającego prawo własności nieruchomości, której dotyczy zakaz zbywania i obciążania. Może to obejmować również dokumenty dotyczące obciążeń hipotecznych.

3. **Postanowienie sądowe o ustanowieniu zakazu zbywania**: Kopia postanowienia sądowego, które nakłada zakaz zbywania lub obciążania nieruchomości, z podaniem daty i numeru sprawy, co potwierdza formalne ustanowienie zabezpieczenia.

4. **Protokół z zarządu nieruchomości**: W przypadku ustanowienia zarządu nieruchomości oskarżonego, można przedstawić protokół z posiedzenia, na którym podjęto decyzję o zarządzie, oraz dokumentację dotyczącą wyznaczenia zarządcy, co potwierdza potrzebę zabezpieczenia majątku.

5. **Zgłoszenie do księgi wieczystej**: Dowód na ujawnienie zakazu zbywania lub obciążania nieruchomości w księdze wieczystej, np. potwierdzenie złożenia wniosku o wpis oraz odpis z księgi wieczystej z informacją o wprowadzonym zakazie, co wskazuje na formalny charakter zabezpieczenia.

Te dowody mogą pomóc w wykazaniu zasadności zastosowania przepisów dotyczących zabezpieczenia majątkowego w danej sprawie.

Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisów dotyczących zabezpieczenia w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dokumentacja potwierdzająca brak zagrożenia przepadkiem**: Przedstawienie aktów, które dowodzą, że nie istnieje ryzyko przepadku mienia oskarżonego, na przykład umowy, które potwierdzają, że dany majątek nie jest związany z postępowaniem, z którego wynikałoby zagrożenie przepadkiem.

2. **Świadectwa świadków**: Zeznania osób, które mogą potwierdzić, że ruchomości lub inne prawa majątkowe, które zostały zajęte, nie stanowią wartości dowodowej w kontekście sprawy, a ich zajęcie jest nieuzasadnione oraz może prowadzić do nieodwracalnych skutków dla oskarżonego.

3. **Raporty wycen majątkowych**: Przedstawienie ekspertyz rzeczoznawców, które wskazują na niską wartość rynkową zajętych ruchomości lub wierzytelności, co może podważyć zasadność ich zajęcia w kontekście przewidywanego przepadku.

4. **Dowody na brak możliwości zbycia lub obciążenia nieruchomości**: Dokumenty, które potwierdzają, że nieruchomości oskarżonego są już obciążone innymi prawami, co czyni niemożliwym ich zbycie lub obciążenie na podstawie zakazu ustanowionego przez sąd.

5. **Przykłady wcześniejszych decyzji sądowych**: Przedstawienie precedensów lub orzeczeń sądowych, w których sądy odmówiły zastosowania zabezpieczenia na podstawie podobnych okoliczności, co dowodzi, że w danym przypadku nie ma podstaw do zastosowania zabezpieczenia.