Artykuł ten reguluje procedurę wykonania orzeczeń wydanych przez organy państw UE, wskazując na terminy i obowiązki sądów. Termin 30 dni na wydanie postanowienia oraz 60 dni na zakończenie postępowania podkreślają znaczenie efektywności i szybkości w realizacji międzynarodowych orzeczeń, co jest kluczowe dla zaufania w wymiarze sprawiedliwości.\n\n2)
Polak, który uzyskał wyrok rozwodowy w Niemczech, wnosi o jego uznanie i wykonanie w Polsce. Sąd polski ma 30 dni na wydanie postanowienia i 60 dni na zakończenie postępowania. W przypadku opóźnienia, sąd musi powiadomić niemieckie organy o przyczynach.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem postanowienia dotyczącego wykonania orzeczenia na podstawie art. 611ud, należy rozważyć kilka strategii, zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych.
1. **Złożenie zażalenia**: Kluczowym krokiem w obronie jest złożenie zażalenia na postanowienie sądu w przedmiocie wykonania orzeczenia. Warto przygotować rzetelne uzasadnienie, które wykazuje, że postanowienie narusza przepisy prawa, w tym zasady równości stron czy zasadę sprawiedliwości. Można również podnieść argumenty dotyczące błędów proceduralnych, które mogły mieć miejsce przy wydawaniu orzeczenia.
2. **Podważenie właściwości sądu**: Należy sprawdzić, czy sąd, który wydał postanowienie, był właściwy do rozpatrzenia sprawy. Jeżeli istnieją wątpliwości co do jego właściwości, można podnieść te okoliczności w zażaleniu.
3. **Argumentacja merytoryczna**: Jeśli sąd nie dotrzymał terminu 60 dni na zakończenie postępowania, można podnieść to jako argument w obronie. Należy wskazać na brak uzasadnienia dla opóźnienia oraz na ewentualne negatywne skutki, jakie takie opóźnienie może mieć dla strony.
4. **Zgromadzenie dowodów**: Warto przygotować dowody na poparcie swojej argumentacji, takie jak dokumenty, świadectwa czy inne materiały, które mogą wykazać, że wykonanie orzeczenia jest niezasadne lub niesłuszne.
5. **Przygotowanie na postępowanie wykonawcze**: W przypadku, gdy sąd przystępuje do wykonania orzeczenia, warto monitorować postępowanie i, jeśli to możliwe, złożyć wnioski o zabezpieczenie przed wykonaniem orzeczenia, wskazując na ryzyko nieodwracalnych skutków.
6. **Konsultacja z prawnikiem**: W każdej sytuacji zaleca się skonsultowanie się z prawnikiem specjalizującym się w danej dziedzinie prawa, który pomoże w skutecznym przygotowaniu obrony oraz reprezentacji przed sądem.
Dzięki tym działaniom można zbudować solidną linię obrony i skutecznie stawić czoła postanowieniu sądu.
Aby wykazać zasadność zastosowania przepisu dotyczącego wykonania orzeczenia w sprawie cywilnej lub karnej, można przedstawić następujące dowody:
1. **Dokumentacja sądowa**: Zaświadczenie o otrzymaniu orzeczenia oraz dokumentacja sądowa (np. protokoły rozpraw, decyzje) potwierdzająca, że sąd zrealizował obowiązek wydania postanowienia w terminie 30 dni, jak również zakończenie postępowania w ciągu 60 dni, zgodnie z zapisami § 1 i § 3.
2. **Korespondencja z sądem**: Wszelkie pisma i zawiadomienia między sądem a innymi organami państwa, w tym zawiadomienie o ewentualnym opóźnieniu w wykonaniu orzeczenia oraz przyczyny tego opóźnienia, co może potwierdzić przestrzeganie procedury określonej w § 4.
3. **Świadectwa biegłych**: Opinie biegłych lub specjalistów, którzy mogą potwierdzić, że orzeczenie wymagało szczególnego postępowania lub że okoliczności sprawy wymagały wydania postanowienia w określonym terminie, co świadczy o zasadności zastosowania przepisów.
4. **Dowody z przesłuchania świadków**: Zeznania świadków, którzy mogą potwierdzić, że sąd działał zgodnie z przepisami, podejmując stosowne kroki w celu wykonania orzeczenia oraz że strona zainteresowana była informowana na bieżąco o postępach w sprawie.
5. **Rejestry sądowe**: Wpisy w rejestrze spraw sądowych, które dokumentują daty przyjęcia orzeczenia, daty wydania postanowienia oraz daty zakończenia postępowania, co pozwala na weryfikację zgodności działań sądu z wymaganiami określonymi w przepisie.
Te dowody mogą stanowić podstawę do wykazania, że przepisy dotyczące wykonania orzeczenia zostały prawidłowo zastosowane w konkretnej sprawie.
Oto pięć dowodów, które mogą być wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisu w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Dokumentacja dotycząca terminowości orzeczenia**: Przedstawienie pisemnych dowodów, takich jak potwierdzenia doręczenia orzeczenia oraz zaświadczenia, wskazujące na to, że orzeczenie zostało dostarczone do sądu po upływie 30 dni od daty jego wydania. Może to wskazywać na niewłaściwe zastosowanie przepisu dotyczącego terminu wykonania orzeczenia.
2. **Świadectwa specjalistów**: Zeznania biegłych lub ekspertów w zakresie prawa międzynarodowego, którzy mogą potwierdzić, że w danym przypadku nie było podstaw do uznania orzeczenia za wykonalne, biorąc pod uwagę szczególne okoliczności prawne lub proceduralne.
3. **Zgłoszenia w sprawie opóźnienia**: Przedstawienie dokumentacji dotyczącej komunikacji między sądem a organem wydania orzeczenia, w której sąd informował o przyczynach opóźnienia i wskazywał przewidywany termin wydania orzeczenia. Możliwość wykazania, że brak działań sądu wynikał z okoliczności niezależnych od niego.
4. **Brak podstaw do wykonania orzeczenia**: Przedstawienie dowodów, które wskazują na to, że orzeczenie wydane przez organ państwa UE nie spełnia wymogów formalnych lub materialnych, co czyni je niewykonalnym w świetle przepisów prawa krajowego lub międzynarodowego.
5. **Dane statystyczne dotyczące czasu rozstrzygania spraw**: Analiza danych dotyczących średniego czasu rozstrzygania spraw tego typu w danym sądzie lub regionie, które mogą wskazywać na to, że w danym przypadku zastosowanie przepisu prowadziłoby do nielogicznych lub nieproporcjonalnych opóźnień w porównaniu do standardów obowiązujących w innych przypadkach.