** Artykuł określa warunki, w których Polska może odmówić wykonania orzeczeń sądów państw UE. Zawiera klauzule dotyczące przestępstw, jurysdykcji oraz wymogów proceduralnych. To istotne narzędzie ochrony przed niezgodnymi z polskim prawem orzeczeniami, ale wymaga także zachowania równowagi między współpracą międzynarodową a ochroną lokalnych norm prawnych.\n\n2) **
** Osoba skazana w Niemczech za niewielkie przestępstwo, które nie jest przestępstwem w Polsce, wraca do kraju. Polska może odmówić wykonania niemieckiego orzeczenia, uznając, że czyn nie stanowi przestępstwa według polskiego prawa.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem orzeczenia na podstawie przepisów zawartych w artykule, warto rozważyć kilka kluczowych argumentów.
1. **Brak przestępstwa w polskim prawie**: Jeśli czyn, za który wydano orzeczenie, nie jest przestępstwem według polskiego prawa, można skutecznie wnieść o odmowę wykonania orzeczenia. Należy dokładnie zbadać, czy dany czyn jest penalizowany w Polsce oraz porównać regulacje prawne.
2. **Nieobecność sprawcy**: W przypadku, gdy sprawca nie przebywa na terytorium Polski, można argumentować, że brak jest podstaw do wykonania orzeczenia, chyba że istnieją dowody na jego zamiar powrotu.
3. **Przedawnienie**: Jeżeli sprawa uległa przedawnieniu według polskiego prawa, to również stanowi mocny argument do odmowy wykonania orzeczenia. Warto sprawdzić terminy przedawnienia dla konkretnego przestępstwa.
4. **Wykonanie kary w innym państwie**: Jeśli orzeczenie dotyczy czynu, który był już rozpatrywany i zakończony w innym państwie UE, można podnieść argument, że nie ma podstaw do ponownego wykonywania kary.
5. **Niekompletność dokumentacji**: Można również obronić się, wskazując na brak wymaganych zaświadczeń lub niekompletność dokumentacji, co uniemożliwia wykonanie orzeczenia zgodnie z przepisami.
6. **Immunitet sprawcy**: Jeżeli sprawca korzysta z immunitetu, można podnieść ten argument w kontekście niemożności wykonania orzeczenia.
7. **Inne okoliczności**: Warto również zwrócić uwagę na szczególne okoliczności, takie jak wiek sprawcy, który może wyłączać jego odpowiedzialność karną, bądź specyfikę środków karno-administracyjnych, które mogą być nieznane polskiemu prawu.
Każda sprawa wymaga indywidualnej analizy, a skuteczna obrona powinna być oparta na rzetelnym zbadaniu faktów oraz przepisów prawa. Warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie międzynarodowym lub karnym w celu właściwego przygotowania argumentacji.
Na podstawie podanego przepisu prawnego, oto pięć realistycznych i praktycznych dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania zasadności odmowy wykonania orzeczenia w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Ekspertyza prawna**: Dokument sporządzony przez prawnika specjalizującego się w prawie karnym, stwierdzający, że czyn, w związku z którym wydano orzeczenie, nie jest uznawany za przestępstwo według polskiego prawa. Taka ekspertyza może zawierać odniesienia do konkretnych przepisów i orzecznictwa.
2. **Dowód na brak obecności sprawcy**: Potwierdzenie od odpowiednich organów, że sprawca nie przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, np. zaświadczenie z policji, straży granicznej lub innego organu potwierdzające brak obecności sprawcy na terytorium Polski w danym czasie.
3. **Dokumentacja postępowania karnego**: Akta sprawy sądowej, które potwierdzają, że postępowanie karne dotyczące tego samego czynu zostało prawomocnie zakończone w innym państwie członkowskim UE. Tego typu dokumenty mogą zawierać wyrok sądu oraz informację o wykonaniu kary.
4. **Zaświadczenie o przedawnieniu**: Oficjalne zaświadczenie wydane przez polski sąd lub prokuraturę, które stwierdza, że w przypadku danego czynu nastąpiło przedawnienie wykonania kary zgodnie z polskim prawem. Taki dokument powinien jasno wskazywać na daty i przepisy dotyczące przedawnienia.
5. **Dokumenty dotyczące wieku sprawcy**: Akt urodzenia lub inny dokument tożsamości sprawcy, który potwierdza, że w czasie popełnienia czynu był on w wieku, który według polskiego prawa nie pociąga za sobą odpowiedzialności karnej. Tego rodzaju dowód może być kluczowy w sytuacjach, gdzie wiek sprawcy ma wpływ na stosowanie przepisów.
Każdy z powyższych dowodów może być kluczowy w kontekście wykazania zasadności odmowy wykonania orzeczenia na podstawie przepisów zawartych w artykule.
Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisu dotyczącego odmowy wykonania orzeczenia:
1. **Opinie biegłych prawnych**: Przedstawienie opinii biegłych, którzy potwierdzą, że czyn, w związku z którym wydano orzeczenie, nie stanowi przestępstwa według prawa polskiego. Takie opinie mogą bazować na analizie przepisów prawnych oraz okoliczności sprawy.
2. **Zaświadczenie o miejscu pobytu sprawcy**: Dokumentacja potwierdzająca, że sprawca przebywa poza terytorium Polski, ale istnieją dowody, że planuje powrócić do kraju. Na przykład, może to być umowa najmu mieszkania na terenie Polski lub bilety lotnicze wskazujące na planowany powrót.
3. **Dokumentacja dotycząca wcześniejszego postępowania**: Dowód, że postępowanie karne dotyczące tego samego czynu zostało już prawomocnie zakończone w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, co uniemożliwia ponowne rozpatrzenie tej samej sprawy w Polsce.
4. **Dokumenty potwierdzające brak przestępstwa według polskiego prawa**: Przedstawienie dokumentacji, która pokazuje, że czyn, którego dotyczy orzeczenie, nie podlega karze w Polsce z powodu braku odpowiednich przepisów regulujących ten czyn (np. brak odpowiednich opłat, podatków, ceł).
5. **Dowód na nieobecność sprawcy w postępowaniu**: Przedstawienie dowodu, że orzeczenie zostało wydane pod nieobecność sprawcy, a on nie został prawidłowo poinformowany o terminach rozprawy lub nie miał możliwości obrony, co mogło wpłynąć na wynik postępowania. Może to być np. kopia wezwania do sądu, które nie zostało dostarczone sprawcy.