Artykuł ten podkreśla znaczenie ochrony uprawnień wspólników i akcjonariuszy, przyznając im prawa także do świadectw założycielskich i akcji użytkowych. Wygaszenie świadectw po dziesięciu latach wskazuje na potrzebę przystosowania się do zmieniających się warunków rynkowych oraz regulacyjnych, co może wpływać na stabilność inwestycji.\n\n2)
Osoba, która posiadała świadectwo założycielskie w spółce założonej przed wejściem w życie ustawy, korzystała z uprawnień do głosowania na walnym zgromadzeniu. Po dziesięciu latach od wejścia w życie ustawy, jej świadectwo wygasło, co oznaczało utratę tych praw.
Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisów dotyczących świadectw założycielskich i akcji użytkowych zawartych w omawianym artykule, warto rozważyć następujące strategie obrony:
1. **Zakwaterowanie przepisów przejściowych**: Należy zbadać, czy w danym przypadku można argumentować, że przepisy te nie powinny być stosowane do konkretnej sytuacji. Warto poszukać dowodów, które potwierdzą, że prawa nabyte przez wspólników lub akcjonariuszy przed wejściem w życie ustawy są chronione i nie podlegają wygaszeniu.
2. **Interpretacja przepisów**: Można argumentować, że przepisy dotyczące wygaśnięcia świadectw założycielskich są niezgodne z zasadą ochrony praw nabytych. Warto zgromadzić opinie prawne, które wskazują na interpretację przepisów w kontekście ochrony interesów wspólników lub akcjonariuszy.
3. **Czas trwania uprawnień**: Konieczne jest zweryfikowanie, czy w danym przypadku rzeczywiście doszło do nabycia uprawnień przed wejściem ustawy w życie oraz czy świadectwa założycielskie rzeczywiście powinny wygasnąć po upływie dziesięciu lat. Można wskazać na ewentualne działania, które mogły wpłynąć na przedłużenie ważności tych dokumentów.
4. **Ochrona interesu publicznego**: Warto podnieść argument, że wygaszenie świadectw założycielskich w danym przypadku może prowadzić do negatywnych skutków dla interesu publicznego, np. destabilizacji rynku lub naruszenia umów.
5. **Dowody na słuszność roszczeń**: Przygotuj dowody na okoliczności, które mogą świadczyć o tym, że wspólnicy lub akcjonariusze działali w dobrej wierze i nie mieli świadomości, że ich prawa mogą być zagrożone.
Podsumowując, kluczowe dla obrony przed zastosowaniem omawianych przepisów będzie skonstruowanie solidnej argumentacji opartej na faktach oraz przepisach prawnych, która podważy zasadność ich zastosowania w konkretnej sprawie.
Na podstawie przytoczonego artykułu prawnego, można wskazać następujące dowody, które mogą być wykorzystane w celu wykazania zasadności jego zastosowania w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:
1. **Dokumenty potwierdzające nabycie świadectw założycielskich lub akcji użytkowych** - Umowy sprzedaży, umowy darowizny lub inne dokumenty, które wykazują, że dana osoba nabyła świadectwa założycielskie lub akcje użytkowe przed dniem wejścia w życie ustawy.
2. **Rejestracja w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS)** - Wyciąg z KRS, który pokazuje, kiedy dany podmiot został zarejestrowany oraz jakie świadectwa założycielskie lub akcje użytkowe były wówczas emitowane, co może potwierdzać ich status przed nowelizacją.
3. **Dowody wpłaty na zakup akcji lub świadectw założycielskich** - Potwierdzenia przelewów bankowych, pokwitowania wpłaty lub inne dokumenty finansowe, które dowodzą, że osoba rzeczywiście nabyła świadectwa założycielskie lub akcje użytkowe.
4. **Opinie biegłych w zakresie prawa spółek** - Ekspertyzy prawników lub specjalistów z zakresu prawa spółek, które mogą wyjaśnić, jak przepisy art. 613 odnoszą się do konkretnego przypadku oraz jakie mają znaczenie dla statusu prawnego wspólników lub akcjonariuszy.
5. **Korespondencja między wspólnikami/akcjonariuszami a spółką** - E-maile, pisma lub inne formy komunikacji, które wykazują, że wspólnicy lub akcjonariusze byli świadomi swoich praw wynikających z nabytych świadectw założycielskich lub akcji użytkowych przed wejściem w życie ustawy i jakie podejmowali kroki w celu ich egzekwowania.
Oto pięć dowodów, które mogą być wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisów zawartych w artykule:
1. **Dokumentacja dotycząca daty nabycia świadectw założycielskich** – Przedstawienie dokumentów, które dowodzą, że świadectwa założycielskie zostały nabyte po dniu wejścia w życie ustawy, co wyklucza ich objęcie przepisami art. 613.
2. **Zaświadczenie o statusie prawno-formalnym spółki** – Uzyskanie zaświadczenia od odpowiednich organów rejestrowych, które potwierdza, że spółka, której dotyczą świadectwa, została zarejestrowana po dacie wejścia w życie ustawy, co oznacza, że przepisy nie mają zastosowania.
3. **Opinie prawne ekspertów** – Przedstawienie opinii prawnych wydanych przez ekspertów w dziedzinie prawa spółek, które kwestionują możliwość stosowania przepisów art. 613 w danej sytuacji, powołując się na konkretne aspekty prawne lub interpretacyjne.
4. **Zeznania świadków** – Zeznania osób, które mogą potwierdzić, że okoliczności nabycia świadectw założycielskich i akcji użytkowych nie spełniają wymogów określonych w przepisie, np. że transakcje miały miejsce w określonym czasie, który wyklucza zastosowanie przepisów.
5. **Korespondencja z organami regulacyjnymi** – Prezentacja korespondencji z organami nadzorującymi, która wskazuje na brak obowiązku stosowania przepisów w danym przypadku, np. odpowiedzi, które wyjaśniają status prawny świadectw w kontekście konkretnej sprawy.