Firma A wystąpiła z roszczeniem przeciwko firmie B w 2020 roku. Ustawa weszła w życie w 2023 roku, a według Kodeksu handlowego roszczenie przedawnia się po 3 latach. Nowe przepisy przewidują 2-letni termin. W tym przypadku roszczenie przedawnia się w 2023 roku, ponieważ termin Kodeksu jest dłuższy.

Aby skutecznie bronić się przed zastosowaniem przepisów dotyczących przedawnienia w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej, warto skupić się na kilku kluczowych aspektach:

1. **Analiza dat**: Należy dokładnie przeanalizować daty związane z roszczeniem. Jeśli roszczenie powstało przed dniem wejścia w życie nowej ustawy, ale nie zostało jeszcze przedawnione według przepisów Kodeksu handlowego, można argumentować, że bieg przedawnienia powinien być oceniany według starych przepisów.

2. **Zawieszenie i przerwanie biegu przedawnienia**: Warto zbadać, czy miały miejsce okoliczności, które mogłyby spowodować zawieszenie lub przerwanie biegu przedawnienia według Kodeksu handlowego. Przykładem mogą być negocjacje między stronami lub postępowania sądowe, które mogą wpłynąć na bieg przedawnienia.

3. **Porównanie terminów przedawnienia**: Jeżeli termin przedawnienia według nowej ustawy jest krótszy niż według Kodeksu handlowego, można argumentować, że bieg przedawnienia powinien rozpocząć się z dniem wejścia w życie ustawy. Warto zatem zwrócić uwagę na to, czy roszczenie mogłoby przedawniać się szybciej, co może działać na korzyść strony broniącej się.

4. **Wykorzystanie wcześniejszych terminów przedawnienia**: W przypadku, gdy przedawnienie rozpoczęte przed dniem wejścia w życie ustawy mogłoby nastąpić przy uwzględnieniu terminu określonego w Kodeksie handlowym, można wskazać na ten wcześniejszy termin jako podstawę obrony. To może stanowić argument, że roszczenie nie powinno być uznane za przedawnione.

5. **Konsultacja z prawnikiem**: W sytuacjach skomplikowanych warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie handlowym lub cywilnym, aby uzyskać szczegółową analizę i przygotować odpowiednią strategię obrony.

Podsumowując, kluczem do obrony jest dokładna analiza dat, terminów przedawnienia oraz okoliczności związanych z roszczeniem, a także odpowiednie argumentowanie na podstawie obowiązujących przepisów.

Aby wykazać zasadność zastosowania przepisów dotyczących przedawnienia w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej, można posłużyć się następującymi dowodami:

1. **Dokumentacja dotycząca roszczenia**: Zgromadzenie dokumentów, takich jak umowy, faktury czy wezwania do zapłaty, które potwierdzają istnienie roszczenia przed dniem wejścia w życie ustawy. Dowody te mogą być kluczowe w ustaleniu daty powstania roszczenia oraz w ocenie, czy roszczenie nie uległo przedawnieniu według przepisów Kodeksu handlowego.

2. **Opinie prawne specjalistów**: Przedstawienie opinii prawnej wydanej przez prawnika specjalizującego się w prawie cywilnym lub handlowym, która potwierdza interpretację przepisów dotyczących przedawnienia. Tego rodzaju ekspertyzy mogą dostarczyć argumentów na rzecz zastosowania nowych przepisów do roszczeń istniejących przed uchwaleniem ustawy.

3. **Zeznania świadków**: Zeznania osób, które były świadkami powstania roszczenia lub działań stron przed dniem wejścia w życie ustawy. Mogą one pomóc w ustaleniu kontekstu sytuacji oraz w ocenie, czy bieg przedawnienia powinien być oceniany według przepisów Kodeksu handlowego.

4. **Zapis korespondencji**: Przykłady korespondencji między stronami dotyczącej roszczenia, w tym maile, listy czy wiadomości tekstowe, które mogą świadczyć o uznaniu roszczenia przez dłużnika lub o próbach jego dochodzenia przed dniem wejścia w życie ustawy. Tego rodzaju materiały mogą być istotne dla ustalenia momentu rozpoczęcia biegu przedawnienia.

5. **Dokumenty sądowe**: Kopie pism procesowych, w tym pozwów, odpowiedzi na pozew, a także postanowień sądu dotyczących zawieszenia lub przerwania biegu przedawnienia. Takie dokumenty mogą wykazywać, w jaki sposób i kiedy strony podejmowały działania w celu ochrony swoich interesów prawnych w kontekście przedawnienia przed dniem wejścia w życie ustawy.

Oto pięć dowodów, które mogą zostać wykorzystane w celu wykazania braku zasadności zastosowania przepisów dotyczących przedawnienia w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej:

1. **Dokumentacja dotycząca daty powstania roszczenia**: Przedstawienie umowy, faktur, korespondencji handlowej lub innych dokumentów, które jasno wskazują na datę powstania roszczenia przed dniem wejścia w życie ustawy. Dowód ten może wykazać, że roszczenie nie było jeszcze przedawnione według przepisów Kodeksu handlowego w momencie, gdy nowa ustawa weszła w życie.

2. **Ekspertyza prawna**: Zlecenie opracowania opinii prawnej przez eksperta z zakresu prawa cywilnego lub handlowego, która potwierdzi, że zastosowanie nowych przepisów dotyczących przedawnienia w danej sprawie jest nieuzasadnione z uwagi na szczegółowe okoliczności sprawy oraz interpretację przepisów Kodeksu handlowego.

3. **Świadectwa świadków**: Zeznania osób trzecich, które mogą potwierdzić, że roszczenie było przedmiotem negocjacji lub że strony miały świadomość istnienia roszczenia przed dniem wejścia w życie ustawy. Świadkowie mogą również opisać okoliczności, które wskazują na to, że roszczenie było aktywnie dochodzone.

4. **Dowody na zawieszenie lub przerwanie biegu przedawnienia**: Dokumenty potwierdzające, że bieg przedawnienia roszczenia był zawieszony lub przerwany na mocy przepisów Kodeksu handlowego przed wejściem w życie ustawy, takie jak np. wnioski o mediację, pozwy lub inne pisma procesowe, które formalnie wstrzymały bieg terminu przedawnienia.

5. **Analiza porównawcza terminów przedawnienia**: Opracowanie, które porównuje terminy przedawnienia według nowej ustawy i Kodeksu handlowego, wykazujące, że w konkretnej sprawie termin przedawnienia według Kodeksu handlowego był dłuższy, co potwierdza, że zastosowanie krótszego terminu z nowej ustawy byłoby nieuzasadnione w kontekście danej sprawy.

Te dowody mogą wspierać argumentację o braku zasadności zastosowania przepisów ustawy w konkretnej sprawie cywilnej lub karnej.